Mijn naam is Geert Braam,doordat Jan keizer mij een email stuurde over directeur Mgr C Terwindt,kort stukje

Vroeger zat ik op Instituut voor Doven (nu Kentalis) in St. Michielsgestel. Het gebouw Instituut voor Doven was in het jaar rond 1910 en staat nog steeds in St. Michielsgestel. Vroeger had directeur C. A. Terwindt (1826-1910) opdracht gegeven om nieuwe school, speciaal voor dove kinderen te bouwen.
Ben ik zo vrij om zijn verhaal en foto`s met wat ik hier vond om mijn website te zetten van:
www.steenfabriekmalburgen.nl dit gaat over de steenfabriek en dhr Terwindt.
Kijk gerust op deze website.
mvg Geert Braam

Lezers en kijkers. De foto nr 8. Hier vertel ik nog eens het feest van Mgr A Hermus zijn goudenjubileum als de priester die de organstieren door Br Jeroen, Br Beatus, Br Otgerus en Br Rupertus. Ze hebben de bloemstukken, bakken en korfmanden besteld die gebruikt voor in de kapel, gangen, speelplaatsen. En dan in de kapel de eerste moesten alles schoonmaken. Overal laten afstoffen, poetsen, dweilen enz door het hulp van oud leerlingen. Jan Breughel, A v Driessen en Joop koperberg en de onderleiding Br Placintius. In het gebouw van ivd de gangen en speelplaats worden ook schoongemaakt. Het werk de tijd in een week. Waarom versieren het feest in de jongenskapel?. Omdat het heeft gezegd dat de jongenskapel was het hoofdaltaar die hoorde er bij voor het gelegenheid van de hoogfeest Kerstmis, Pasen ! Pinksteren en de feestelijk van het jubileum. En ook het uitvaart. Nu de kapel wordt gebruikt voor de museum.
Rene van der Veen.

Lezers en Kijkers. Zie de foto 6. Uit dit jaar 1935 de namen van de broeders van links naar rechts. Br Alanus, Br Chrijsologus, Mgr A Hermus, Br Cesarius, Br Corsinus en Br Judocus. Zo elkaar aan de tafel met de kaarten en ook bij elkaar worden gesproken over de spreekmethode. Dat Mgr A. Hermus vroeg zich zelf naar de ervaringen Broeders die voor de dove leerlingen goed kunnen onderwezen onder de spreekbuurt. Het was zeer bekend dat Br Cesarius, Br Corsinus, Br Judocus en Br Alanus allebeiden zeer goede ervaringen onderwijzers, ik weet het zeker dat Mgr A. Hermus kwam de elke weken op een dag bijeeen met de ervaringen broeders aan de tafel overleggen over hoe en wat voor de dove leerlingen de spreekbuurt goed meevalt en als wie van de dove leerlingen niet kunt spreken en wordt hij naar huis gestuurd. Dit gebeurde het wel en later kwam hij later weer terug op ivd en door Br Cesarius en Br Alanus hebben onderwezen met het gebarentaal. Zoals het vroeger de priesterleraaren ( Mhr Schoenmackers, Mhr Lathouwers, Mhr v Haandel, Mhr Bartels en Mhr v Overbeek) op ivd hebben ze de lessen van het gebaren en vingerspellingen door Br Cesarius, Br Corsinus, Zuster Rosa, Zuster Jacobina en Zuster Cornelia hebben onderwezen. Dit was de bedoelingen voor de oud-Heren en Dames leerlingen onder de Godsdienst preek op elke Zondags wordt gehouden.
Zie de foto 7. Een mooie foto bij het hoofdingang van ivd dat op 2 oktober 1934 was het feest van Mgr A Hermus zijn 25 jarige jubileum als de directeurschap van het instituut. Daar stonden de grote en kleine jongens met 17 Broeders. Links naar voor naar boven de Broeders zijn Br Agapitus, Br Radelphus, Br Rupertus, Br Jesepho, Br Servus en Br Richardo, Zittende van links naar rechts. Br Jeroen, Br Geogerius overste, Mgr A Hermus, Br Cesarius en Br Ligurio. Staande van rechts naar voor naar boven. Br Otgerus, Br Judocus, Br Arnoldus, Br igurio, Br Josaphat, Br aloysius en Br Alanus. Toevallig ik ben ook daar aanwezig. De zittende van links naar rechts 3e zittende de jongentje Rene van der Veen met een zwarte matroospakje dat vond ik erg leuke. De namen van de eerste voorstaande van rechts naar links Br judocus, Johan de Wagenaar, G v d Westen, Pim Wouters, Jan Smeets, Sjaak wemmers en Leo de Vogelaar. Zittende van rechts naar links. ???, Janus lieshout, Rene van der Veen, Bert v Gerven, ???, Arie de Goede, Herman Londenman, ???, Justin Willems, ???, Louis Martens, Henk de Vogt, ???, Piet Bankras en Tinus v Grieken. en de andere jongens herken ik hun namen niet, dus was 78 jaren geleden.
Zie de foto 8. Het was zeer prachtige versieringen met volle bloemen in de jongenskapel en ook in het gebouw van ivd waren totaal versierd in de gangen, speelplaats, speelzaal. Op de speelplaats van de jongens en meisjes versieren de bakjes bloemen en gekleurde geel/wit wimpels en vlaggen aan de elke lindenbomen en in de gangen hingen volop bloemenbakken en in de speelzaal versierd met de gekleurde slingers. Het buiten de rondom van het gebouw ivd hingen volop het gekleurde wimpels en vlaggen. Het feest op ivd was op het begin Juli 1937 vierde Mgr A Hermus zijn de gouden priesterjubileum. Cie vierden het feest in 3 dagen en wij de jongens als op zondag mochten vierden en waren heel drukte van de bisschoppen, hooggeleerden, oude lererlingen en dorplingen van St Michielsgrstel en Gemert. Mgr A Hermus kreeg de hoge benoemdt van de heilige Vader Paus Pius XI als de nutinus van de paus als de bisschop van het bestuur van dd bisdom Den Bosch en Breda. En de uitgenodigden aan de Heren/Dames oud-leerlingen de retratie in Augustus 1937 wordt het feestelijk van de 50 jarige priesterjubileum van Mgr A Hermus gevierd. Over 4 jaar in 1941 op 10 juli overleed Mgr A Hermus in van. 54 jarige als de priester en 38 jaar op het ivd was werkzaam en 31 jaar als de directeurschap van ivd.
Zie de foto 9 en 10 de handwerkatelier in de meisjesschool en gymanstielzaal van de meisjes. Die kan ik hierover niet vertellen en schrijven, als wie het herkende kunt maar hier op site schrijven.
Zie de foto 11 de oude drukkerij op nieuwe ivd en de links ingang dat ik met de klasgenoten in 1938 -1939 op de avond een uurtje van 17.00 tot 18.00 uur in de drukkerij onder de leiding Br Fraternus de gedrukte vellen katheschmus worden opgevouwd en genaaid, daarna wordt verstuurd naar de kerkelijk bisdommen in Nederland.
Zie de foto 12 zeer oude hostiebakkerij op ivd dat de milijoenen hosties worden gemaakt. En de overblijsel van de hostie wordt apart bewaard voor de jongens en meisjes op de avond een bord met de hostiepap, dat ze moesten het gewoon opgegeten. Zo niet heerlijk gesmaakt!!! . Leest verder log 31 hostiebakkerij.
Rene van der Veen.

Voor Lezers en Kijkers. Mijn Excuses bied ik jullie dat ik heb er wat over heb geschreven, blijkt het niet juist. Log 8.
Voor de Jongens leerlingen de leiding van de Broeders der Gongregatie Onbevlekte Ontvangenis Maastricht zijn overgenomen van de Brorders der Gongregatie Xaverius, dus niet van de Gongregatie de Benedicijnen.
Toen Mgr A Hermus zijn dienstjubileum vierde en kreeg het instituut een grote kopren beeld de aartsengel H. Michael die werd op de top van het instituut gezet. De koperen beeld H. Michael hebben aangeboden van de dorplingen uit St Michielsgestel en Gemert, blijkt ook niet juist. hiermede ik schrijf dit het verbeterde.
zie de foto 4. de achtergevel van de jongensafdeling die het verbouweing was nog niet geheel hersteld evenals de achtergevel meisjesafdeling. nu ziet worden de voorschool en ambacht Kleermakerij en Schoenmakerij niet gebouwd. die pas in rond 1912 of iets later.
ARCHITECT HUBERTUS VAN GROENENDAEL.
J.H.H. Van Groendeal (1868 - 1942 was een leerling van de Roermondse architect Pieter Cuypers, vooral bekend door zijn ontwerp van het neo-gothische Rijkmuseum in Amsterdam en talloze katholieke kerken. Hij ontwierp diverse kloosters en meer dan dertig kerken, waaronder het convent MaRIENBERG in Den Bosch, het St Ursulaconvent in Boxtel, de St Nicolaaskerk te Helvorit en de St Antonius van Padua (de steentjeskerk) in Eindhoven. Zijn magnus opus was echter het doveninstituut in Sint-Michielsgestel gebouwd in neogothische stijl met jugenstil-clementen. Het gebouw is gebaseerd op een symmetrische plan met aparte afdelingen voor jongens en meisjes. Zie de foto 5.
De Toren aan de rechterkant (bij de jongensafdeling een kopie van de toren van het kasteel (oud instituut voor doofstommen Nieuw Herlaer een verwijzing naar het verleden van het instituut.
Het Gouden beeld van St Micael, de beschermengel van Sint Michielsgestel was een geschenk van directeur Mgr C Terwindt. Het beeld siert de top van de voorgevel.
De beide beschermengelen die de ingang flankeren werden geschonken door de oud-leerlingen.
STANDBEELD VOOR MGR M VAN BEEK
Tijdens het 75 jarige jubileum in 1915 werd voor de hoofdingang een standbeeld geplaatst van de oprichter van het doveninstituut. Marinus van Beek. Hij begon al in 1828 met het dovenonderwijs aan vier doofstommen uit Gemert. Maar omdat het instituut pas in 1840 officeel was opgericht en zich had gevestigd in Sint Michielsgestel, werd dat jaar gezien als het oprichtingsjaar. Het geld voor het maken van het beeld werd door collecties onder katholieken bij elkaar gebracht. Voorafgaand aan de onthulling van het standbeeld hield de oud-leerling
Willem Baartmans een toespraak in gebarentaal. De spreker verzocht twee oud-leerlingen Antoon Berkers en Frans Verhoeven (die nog door Van Beek in Nieuw Herlaer waren onderwezen} tot de onthulling over te gaan, Zij trokken het doek van het beeld ' waarop een oorverdoovende gejuch, gepaard met hardgeklap, vooral uit de rijen der doofstommen opsteeg'. zo bericht De Vriend in het jubileumjaar waren 236 leerlingen opgenomen in het instituut. In totaal waren de afgelopen 75 jaar 1169 leerlingen onder de hoede van het instituut geweest. Zie de foto standbeeld op log 9.
Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. hier gaat over de missie komt op gang.
Als penningmeester van het Genootschap ter Bevordering des Geloofs had Mgr Hermus bijzondere belangstelling voor het missiewerk. Het zette zich vanaf 1915 met name in voor het dovenonderwijs in de missiegebieden, Regelmatig werden er door vertegenwoordigers uit ontwikkelingslanden bezoeken gebracht aan het instituut, om hier een en ander op te steken. Ook kwamen er kinderen uit de missielanden naar Sint Michielsgestel om aan het dovenonderwijs deel te nemen. Zij waren veelal afkomstig uit de voormalige Nederlandse kolonien; indie, de Antillen, Suriname en Nieuw Guinea. Bovendien werden er Broeders en Zusters opgeleid, die in de missielanden een doveninstelling ging oprichten of al bestaande scholen gingen ondersteunen. De Zusters Rumolda en Renilda uit leuven verbleven negen maanden in het instituut, om in 1927 naar Madras te vertrekken. Daar opende zij een school voor doofstommen en blinden. Ook vertrok een groep missiezusters naar Ceylon en Nieuw-Guinea. De kroon op ons werk voor de doofstomme missiekinderen, zo schreef Hermus in 1940 was echter de oprichting van een doofstommenschool te Wonosobo in Nederlandse Oost-indie (Java), voor welke school hetbestuur van ons instituut reeds kostbare offers gebracht heeft. Enkele van onze beste leerkrachten heeft het voor die school afgestaan en een niet onaanzienelijk kapitaal heeft het besteed aan den bouw van het klooster en de school. De dovenschool in wonosoo werd in 1938 opgericht en stond onder leiding van de Zusters Dochters van Maria en Jozef. de zusters van de Choorstraat uit Den Bosch. Dezelfde Zusters, die ook in het instituut in Sint Michielsgestel een zeer belangrijke rol in zorg en onderwijs vervulden.
Verzuiling.
Naast stichtelijk werk in de missielanden werd ook in eigen land het katholieke bewustzijn verder aangescherpt, iedere ideologische richting had zijn eigen zuil met aparte verenigingen. Wie katholiek was, luisterde op de radio naar de KRO, stemde katholiek, bracht zijn kinderen naareen katholieke school, was lid van katholieke verenigingen en las alleen katholieke blaadjes. Ook protestanten, socialisten en liberalen hadden elk hun eigen zuil. Het instituut, inmiddels uitgegroeid tot een vooraanstand katholiek bolwerk van liefdadigheid, had die identiteit nooit onder stoelen of banken gestoken.
Op de vraag, of het katholiek was toegestaan bepaalde tijdschriften te lezen zonder katholieke signatuur, antwoordde de Vriend midden jaren 1930; Het lezen van een blad als de lach is afkeurenswaardig vanwege het gebrek aan zeden in dit tijdschrift. Ook het lezen van het NSB-blad Volk en Nederland moet ten enenmale woorden afgeraden, evenals aansluiting bij deze anti-kerlelijke beweging. De waarschuwende woorden aan het adres van de nationaal-socialisten bleken een voorbede van de donkere tijden die in aantocht waren; het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en de bezetting van Nederland door Nazi-Duitsland.
Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. Hier gaat over de Verhuizing naar het nieuwe Instituut voor Doofstommen.
Eind Augustus 1910 was de bouw van het nieuwe complex al zover gevorderd, dat de meisjes en jongensafdelingen vanuit Nieuw-Herlaer naar de Theerestraat konden verhuizen. Na de Zomervakantie begonnen de jongens en meisjes het schooljaar in het nieuwe gebouw, terwijl om hen heen nog zo'n zeventig werklieden aan de slag waren, De verhuizing van de drukkerij, de boekbinderij en de hostiebakkerij liep ernstig vertraging op, zodat deze dag nog enige tijd op Nieuw- Herlaer bleven. De Paardentram tussen Vught en Sint Michielsgestel bewees daarbij goede diensten, want het vormde de belangrijkste verbinding tussen het oude en het nieuwe instituut. Alhoewel het gebouw nog niet helemaal gereed was, vond op 5 en 6 Oktober 1910 de plechtige inzegening plaats . De eerste dag wijdde Mgr van de Ven het hoofdgebouw, de jongenskapel en de jongensafdeling. De volgende dag zegende vicaris Mgr Pompen, sinds 1902 voorzitter van het bestuur, de meisjeskapel en de meisjesafdeling, het kerkhof en hostiebakkerij. Men de zegen van bovenkonden de wrkzaamheden in het nieuwe instituut pas goed van start gaan.
Hostiebakkerij en drukkerij.
Een belangerijk bron van inkomsten voor het instituut en een vorm van werkverschaffing vormden de hostiebakkerij en de drukkerij. De hostiebakkerij was, net als de wasserij, het naaiatelier en de centrale keuken, van oudsher het werkterrein van de Zusters en de meisjes, yerwijl de Broeders en jongens werkzaam waren in de drukkerij, de schoenmakerij en de kleermakerij.
Met het oog op toekomstige groei, vonden deze werkzaamheden in het nieuwe complex een ruimer onderdak. De tijd was het instituut daarbij welgezind. Het druk en zetwerk nam hand over hand toe, wat ook gold voor de afname van hosties. In 1905 vaardigde Paus Pius X een decreet uit dat toestond om meerdere keren per dag ter communie te gaan. En in 1910 werd de leeftijd waarop kinderen de communie mochten ontvangen verlaagd. Niet verwonderlijk steeg de productie van de hostiebakkerij naveant. Van 5,5 milijoen in 1905 naar bijna 13 milijoen in 1910. Een jaar later was die productie al gestegen tot 17 milijoen, en in 1920 tot 25,6 milijoen stuks! Overal in Nederland en zelfs in het buitenland gebruiken katholieke kerken de hosties uit Sint Michielsgestel. In 1940 bood de hostiebakkerij werk aan enkele Zusters en 25 oude leerlingen.
Jong geleerd.
Binnen het dovenonderwijs ontstond het besef dat ook kinderen onder de 7e jaar in aanmerking moesten komen voor opvang. Hoe eerder het dovenonderwijs begon, hoe beter het uiteindelijke resultaat. In 1912 begon het instituut met een voorbereidingsklas(*de frobelklas*) voor meisjes, in navolging van het doveninstituut in Amsterdam. Op een aparte afdeling leerden de kleuters enige voorbereidende oefeningen; frobelwerk, ademhalingoegeningen; en het liplezen van enkele woordjes en korte zinnetjes. Daarmee werd de grondslag gelegd voor de voorschool, waar kinderen van 3 tot 6 jaar onderwijs kregen. Het leren spreken trad nog niet op de voorgrond, wel het verstaan van woorden. Heel wat passieve taal doen die kleuters op de voorschool op. En zoo wordt de natuurlijke weg gevolgd, die ook het hoorende kind volgt. Ook het normale kind heeft zijn omgeving leren verstaan, voor het zef zijn gedachten in woordentaal gaat uitdrukken. De kleine kinderen kwamen regelmatig in contact met oudere kinderen. Dit leverde wel eens problemen op voor de tucht en orde. Daarom bouwde het instituut in 1928 een nieuwe voorschool, compleet met eet-, speel- en slaapzaal.
Wettelijk regeling onderwijs.
Met het koninklijk Besluit van 22 Oktober 1923 werd het onderwijs aan doven wettelijk geregeld. In een eerder voorstel mochten alleen degenen die de onderwijsakte hadden behaald, leraar zijn; geestelijken kwamen niet voor benoeming in aanmerking. Als dit voorstel werd aangenomen, dan zou het instituut in grote problemen komen. Vanuit Sint Michielsgestel was door Hermus enig lobbywerk op touw gezet. Hij maakte de wensen van het instituut kenbaar in de brochure leerplicht en wettelijk regeling van het doofstommen-onderwijs en zond dit naar diverse vooraanstaande kamerleden. Zijn actie had effect, want het koninklijk besluit voldeed aan onze voornaaste wensen, dat ook priesters voor een benoeming tot doofstommen-onderwijzer in aanmerking konden komen. Daarmeekregen de priester-leraren een salaris van de overheid, een aanmerkelijke fnanciele verlichting voor het instituut.
Verfijning spreekmedhode.
De jaren 1930 stonden in het teken van verfijning van de zuivere spreekmethode en uitbereiding van missiewerkzaamheden. De zuivere spreekmethode was al eerder aangepast. Zo ging het onderwijs niet meer uit van het aanleren van klanken, zoals de 'ie' en de 'o' maar van volledige woorden en korte zinnetjes. Tussen 1930 en 1933 ontwikkeld Zuster Theresia een taalmethode die niet meer uitging van het woord, maar van de gedachte. Eerst bracht zij leerlingen een begrip bij, dan pas het woord of de zin zelf. Haar uitgangspunt was; kijk kinderen, wat je begrijpt moet je zo zeggen. Deze methode werd later door Antoine van Uden, die in 1938 werd aangenomen als priester-leraar op het instituut, verder ontwikkeld tot de moedertaal-methode, waarvan een natuurlijk gesprek en gedachteverwisseling tussen leerling en leraar de kern vormde. wordt vervolgd. Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. Ziet naar de foto 96 over het nieuwe instituut voor Doofstommen (Doven) Sint Michielsgestel.
Ik denk of alsof ik en jullie hebben misschien niet geweten over hoe en wat het instituut voor doven hebben gebouwd. Hier ik schrijf over voor het nieuwe gebouw R.K. Insituut voor Doofstommen Sint Michielsgestel.
Naar Tilburg??? Adrianus Hermus kreeg opdracht van Mgr v.d. Ven de Bisschop van Den Bosch om samen met de archirect Hubertus van Groenendeel een ontwerp en een begroting te maken. Verder moest Mgr A. Hermus een geschikte locatie vinden. Bijna een jaar later in Juni 1908 presenteerden zij de plannen tijdens de bestuurvergadering. Het bestuur was onder de indruk van het ontwerp en de parktische indeling en verleende goedkeurig van het plan. In zijn zoektocht naar een geschikte bouwplaats had Mgr A Hermus Tilburg in het oog. Deze stad lag centraal in Brabant en was goed beschikbaar per spoor, zodat de leerlingen uit geheel Nederland er sneller konden komen, ook voor het aanschuwelijk onderwijs was deze stad een voordeel: De leerlingen konden er veel meer zien en leren kennen dan in een dorp. Langs de Bredaseweg was een boerderij te koop met 10 hectare grond voor F 40,000 (Circa Euro 18.000). Het toeval wilde op dat moment ook in Sint Michielsgestel een boerderij te koop kwam te staan met 20 hectare droge, hooggelegen grond. Het was boerderij
" De Thee " van de familie Bos gelegen van de Theerestraat en bewoond door de landbouwer Kapteyns. Het was te koop voor " den matigen prijs " van F 15,000 -
(circa Euro 6.800) Twee zoveel grond voor minder dan de helft van de prijs. Mgr van de Ven de bisschop van Den Bosch besloot Sint Michielsgestel als vestigingsplaats te handhaven, niet alleen de gunstige prijs gaf daarbij de doorslag, maar ook de warme band die al meer dan 70 jaar tussen het doveninstituut en de bewoners van Sint Michielsgestel bestond. De architect had de aanneemsom begroot op F 320,00 - (ongeveer Euro 146,000), De totale begroting, incluisief grond ternazzo vloeren, schilderwerk, betegeling, verwarming en verlichting bedroeg F 450,000
( Circa Euro 184,000 in die tijd een enrom kapitaal. Ter vergelijking voor dit bedrag kon men 30 boerderij en zoals " DE Thee " kopen met in totaal 600 hectare grond aanbesting en bouw. Nadat de architect het bestek gereed had, vond de aanbesteding plaats op 3 November 1808 in de herberg van de kinderen van de Pol, bij de kerk in Sint Michielsgestel. Viertie, voornamelijk brabantse aannemers hadden zich voor de aanbesteding ingeschreven. Hun aanneemsom varieerde van F 426,600 tot F 305,800 een groot verschil tussen de hoogste en de laagste inschrijving aannemer H.H. Martens uit Oosterhout had het laagste bedrag en kreeg de opdracht, Slechts zes dagen later begonnen de bouwvakkers een graafwerkzaamheden, zodat directeur Terwindt al op 23 November 1908 de eerste steen kon leggen, Deze gebeurtenis werd vanzelfsprekend s'ochtends ingeluid door een plechtige Heilige Mis, om god zegen over het grootsche werk af te smeeken. Vervolgens reed het gezelschap per koets naar het bouwterrein, Daar aangekomen nam de hoogbejaarde Mgr Terwindt plaats echter een tafeltje en ondertekende een oorkonde die in de eerste steen werd ingesloten. Aangezien directeur Terwindt zeer slecht kon lopen, werd de steen door de architect in de funderingsput gelegd. De Monseigneur werd met stoel en al opgetild en bij de steen gebracht, waarna hij deze vastmetselde. Onderdirecteur A. Hermus sprak de aanwezigen toe, Hij dankte directeur Terwindt, die dit werk had mogelijk gemaakt door zijn zorgvuldige (zuinige)financiele beleid. De dag van heden is een hoogst gedenkwaardige. Nu de grondsteen is gelegd van een Gesticht, dat de directie en staat zalstellen het liefdewerk voor de katholiek doofstommen aanmerkelijk uit te breiden, dat de degelijkheid en doelmatigheid met de beste inrichtingen in het binnen- en buitenland zal kunnen wedrijven. Honderden werklieden gingen de komende twee jaar aan de slag om het nieuwe complex te bouwen. De bedrijvigheid was enrom. Het was een komen en gaan van mensen, materiaal en machines, honderdduizend bakstenen werd aangevoerd, afkomstig van de steenfabriek van de familie Terwindt. Op het terrein lagen houten balken, ramen, dakbedekking en stapels hardsteen. Er verrees in betrekkelijk korte tijd een gebouw complex van reusachtige afmetingen: 124 meter breed met een linkerzijvleugel van 103 meter en een rechterzijvleugel van 114 meter lang. Die afmeteingen waren een gevolg van de structuur, naast het hoofdgebouw bestond het complex in feite uit twee afzonderlijke jongens en meisjes gestichten, elke met hun ogen kapellen, leslokalen, slaapzalen, refters, speelplaatsen en gymanstiekzalen, vooral de aanwezigheid van twee gymanstiekzalen gold als een noviteit. Het gebouw voldeed ook in andere opzichten aan de modernste eisen, het was eenvoudig en solide, zonder overbodig lux. Er kwamen een centraal verwarmingssysteem, gas - licht ( in 1919 vervangen door elektrisch licht) een waterleiding, badkamers, liften en benzinemotoren voor de aandrijving van machines van de drukkerij, de wasserij en de bakkerij. Bijzonder veel aandacht was besteed aan de hygine en brandveiligheid van het gebouw. De leerlingen waren immers bij brand of een andere calamiteit, moeilijk te waarschuwen. Daarom werd het gebruik van hout beperkt alle vloeren en plafonds (behalve van de zolder verdieping) werden uitgevoerd in gewapend beton, de trappen in baksteen en slijtvast Beiers graniet, aan de overkant van het instituut werd een logement gebouwd, waar ouders en verwanten konden logeren, als ze hun kind bezocht. De familie van der Staak verzorgd de gasten.
Halverwege de bouw van het complex in Juli 1909 plaatsen de bisschop van Den Bosch Mgr Wilhelmus van de Ven en de bisschop van Breda Mgr Petrus Leyten een gedenksteen met daarop hun namen. Bij de gelegenheid maakte de bisschop van Den Bosch bekend dat Mgr C Terwindt vanwege zijn hoge leeftijd en zijn slechte gezondheid aftrad als directeur van het Instituut. Adrianus Hermus werd benoemdt tot zijn opvolger. Lang kon Terwindt niet van rust genieten, want een jaar later overleed Hij. Wordt Vervolgd. Rene van der Veen.