Lezers en Kijkers. hier gaat over de voor en achterkant van de medaille. De wonderdadige medaille.
De opvallende paralallen tussen de Rue Du Bac en Amsteram brengen ons ertoe de wonderdadige medaille, zoals Maria die wilde laten slaa, nog eens aandachtigs te bezien. Bij beschouwing van de diepe zin van de afbeelding symbolen kan men op deze medaille als het ware reeds de medeverlosseres, middelaers van alle genaden en voorspreekster geaniticipeerd zien.
de voorzijde middelaers van genaden - voorspreekster.
Op de voorzijde toont Maria zich als de vrouw die, zoals God het in het eerste boek van de H. Schrift zelf beloofd heeft, in vereninging met nakomeling Jezus de kop van de slang verplettert (vgl 3.15)
De genaderijk Onbevlekte Ontvangenis schenkt met uitgespreide armen en stralende handen alles wat zij geeft, aan iedere vinger draagt de onder Onbevlekte Ontvangenis diverse ringen, waarvan somminge wel en andere niet stralen. Een mooie detial van het gesprek van Catherine Laboure met Maria leert ons dat wij om de genaden ook moeten bidden, want als Zuster Catherine vraagt " waarom stralen somminge ringen niet?" antwoordt
Maria " Dat zijn de genaden waarom gij vergeet mij te verzoeken " De voorzijde van de wonderdadige medaille laat Maria echter vol als voorspreekster zien, want boven de gestalte van de Onbevlekte Ontvangenis staat tot volgende smeekgebed geschreven. " O Maria zonder zonden ontvangen, bid voor ons die tot u onze toevlucht nemen " De achterzijde medeverlosseres.
Op de voorkant is Maria afgebeeld als de vrouw die de slang verplettert, als middelares van de genaden en als de voorspreekster op de achterkant van de medaille de moeder Gods zich vervolgens geheel en al als de medeverlosseres, en wel in de vorm van de vier krachtigste symbolen van de H Schrift wat de medeverlossing betreft: Het kruis, de M van Maria, twee doorboorde harten en de twaalf sterren van de vrouw uit de Apocalyps. Het kruis drukt volledig het afgehele mystrie van de verlossing uit. De M staat voor Maria en haar universele roeping en is zo innig met het kruis verbonden, dat beide onmogelijk van elkaar gescheiden kunnen worden. Dat betekent: Jezus en de medeverlossers zijn ten diepste met elkaar verbonden in dezelfde liefde, in hetzelfde lijden en met hetzelfde doel van de verlossing.
De beiden gewonde harten, met doornen omwonden en door het zwaard doorboord , zijn het mooiste symbool van de verlossende liefde. Het hart van Jezus en het hart van Maria zijn vak naast elkaar afgebeeld - twee harten is hetzelfde goddelijke liefde onlosmakelijk met elaar verbonden. Op de vraag van Zuster Catherine Laboure of op de achterkant van de medaille ook een tekst moest komen te staan, antwoord Maria " De M en de beide harten zeggen genoeg "
De twaalf sterren op de medaille drukken de universele roeping van Maria als de moeder van alle mensen uit. De krans van twaalf sterren doel ons meteen denken aan de met de zon beklede en met sterren gekroonde vrouw uit de Apocalyps, die het uitroept van de pijn. Zij lijdt als mede verlosseres voor u hele wereld en schepping barenweeen, opdat alles in alle mensen christen geboren worden.
In de Rue Du Bac duid Maria dus reeds op de beide zijden van de ene medaille de drie mariale titels aan medeverlosseres, middelares en voorspreekster.
In Amsterdam openbaart zij zich vervolgens direcht als medeverlosseres, als middelares van alle genaden en als voorspreekster door middel van een enkele afbeelding, waarover zij tot de volkeren zegt " Zij is de betekenis en uitbeelding van het dogma 8-12-1952

DE invloed van de medaille van Parijs en van de beeltenis van Amsterdam. In 1852 werden de eerste 2000 medailles geslagen, precies in de maandenwaaier in Frankrijk de cholera woedde, alleen al in Parijs waren er 20.000 doden te beteuren. De Zusters van Bramharigheid deelden in hun hospitalen de maria medaille aan de zieken uit. Er vonden talrijk wonderbaarlijk genezingen plaats - zoveel zelfs dat de medaille van de Onbevlekte Ontvangenis tot op de dag van vandaag de bijnaam " wonderdadige medaille " heeft drie jaar later waren er al een milijoen medailles verspreid " Bij de dood van Catherine Laboure in 1876 waren het er al een miljard.
Wat God in de hele wereld door de wonderdadige medaille bewrkstelligde, wil hij p nog grootse wijze door de wereldwijde verspreiding van het gebed. En de beeltenis van de vrouw van de volkeren vanuit Amsterdam bereiken
Het grote wonder dat hier woord belooft is de Heilige Geest zelf, die over de hele wereld moet neerdalen.
Degenen die en zichtbaar wonder verwachten, roept de vrouwe van alle volkeren op om met een grote actie voor de zoon, Het kruis en de voorspreekster te beginnn. Ga met een groot vuur vol ijver beginnen aan dit verlossings - en vredeswerk en gij zult het wonder aanschuwen.

Zo weet je wel of niet? Toen het vroeger op ivd de jongens op de speelplaats gingen spelen en in het geval liep de jongen tegen de muur, en kreeg hij de bult op zijn voorhoofd die deed het pijn. De Broeder zag het en liep hij naar de jongen toe, en nam hij de medaille van de rozenkrans naar op het voorhoofd blijven tegenhouden in enkele minuten, Nadien kreeg de jongen de minder pijn en de bult zakt iets af. Zoo de medaille kan voor de iedereen de pijnelijk kunnen verhelpen en dan ook de wonder kunt gebeuren!!!
Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. Hier gaat over de zieke jongen uit de Australie zijn vader de broer woont in Den Haag (tweelingbroers)
Ik ben geboren op 29 December 1941 in Den Haag en ben protestant opgevoed. Op 29 Juli 1962 ontmoette ik een meisje uit een Roomse - Katholiek gezin. Ik was op dat moment 20 jaar oud en dienstplichtig militair bij de koninklijke marine. Zij was 15 jaar oud en werkzaam in de kruidenierswinkel in een klein dorp. Wij trouwden op 4 Oktober 1966 in de Roomse - Katholiek kerk.
op 14 April 1967 werden wij verblijd met de geboorte van een lief meisje Monique en binnen een jaar op 2 Maart 1968 een lieve zoon Robin.
Monique kreeg op haar 3e levensjaar acute leukemie en stierf op 14 Juli 1972 op een leeftijd 5 jaar en 3 maanden.
wij waren net op 1 Juli 1972 verhuisd naar een andere plaats in Nederland. In deze nieuwe woonplaats ving niemand ons op, zelfs de Roomse - Katholieke kerk liet niets van zich horen. Mijn vrouw en ik vielen hier door in een een heel diep dal. Ik haatte een God, die zo iets vreselijks liet gebeuren, voor mij was het onmogelijk, dat hij bestond en zelfs als hij zou bestaan. Waarom zou ik iemand aanbidden, die mij leven had verwoest. Ik verloor mijn geloof, wilde niets meer met enige geloof te maken hebben. Ik haatte alle geloven. Ik was een atheist voor de volgende 15 jaar ....... tot 1987. Ik haatte de kerk tot Maria mij riep!!!
Op Zaterdag 6 Juni 1987 in het Mariajaar uitgeroepen door Paus Johannen II kwam mijn oudste zoon Robin thuis met een krant met daarin een prachtige afbeelding van Maria, zoals zij is afgebeeld in de kerk St Anderea dille Fratte in Rome. Ik zag die afbeelding, las het verhaal van ALghonse T Ratelbonne en toen ........toen ........
RIEP MARIA MIJ !!! Vanaf dat moment veranderde mijn leven volledig. Ik huilde meermalen en kreeg zulke emotionale gevoelens, die ik moeilijk onder woorden kan brengen. Ik veranderde volledig: dat is zeker het betekende een totale ommekeer in mijn leven. Op dat moment echter wist ik niet wat ik er mee aan moest, wat gebeurdeer met mij ? waarom ik ? toen gebeurde er iets, dat ik nooit eerder had gevoeld. Ik kan het niet anders verklaren. Zij bracht mij terug naar Christus. Ik die 15 jaar langhad geleefd als een atheist was geroepen door haar. Ik werd Roomse - Katholiek ls nooit tevoren en zag eindelijk het prachtigebvan het Roomse - Katholieke geloof ik dacht, wat heb ik gemist, wat een zonde van al dit 15 jaar. Alleen had ik geen verschijning en ik werd ook geen priester, zoals Alphonse T Ratisbonne, maar ik ontvingwel een bijzonder genade van de Heilige Maagd Maria.
Maria bracht mij ook terug naar Jezus: Zoals deed hij bij Alphonse T Ratisbonne. Ik kan het niet anders formuleren. Ik die de laatste 15 jaar had geleefd als een soort Alphonse T Ratisbonne was geroepen door haar.
Ik dacht " Waarom IK ? " Maria, heeft u een boodschap voor mij of een opdracht ? " Ik kwam er niet uit.
In 1988 werd Robbie de zoon van mijn tweelingbroer ernstig ziek. Hij leed aan het Guillian - Barre - Syndroom.
Mijn tweelingbroer woont in Sydney (Australie)
Robbie werd volledig verlamd. ik hoorde dit vreselijke bericht via een telefoongesprek van mijn tweelingbroer uit Australie. Ik voelde mij erg verdrietig en bad die dag
" Maria wat wilt u van mij ? als u echt bestaat, gaf me een teken door dit kind in Sydney te genezen "
Diezelfde avond was er een hele sterk bloemengeur in onze slaapkamer. het had iets hemels, zo'n zuiver heerlijk geur. Mijn vrouw en ik ruiken het op hetzelfde moment. Ik ben een hooikoortspatient, dus we hebben nooitb bloemen parfum in ons huis.
De volgende dag belde mijn tweelingbroer mij op en zei dat zijn zoon voor 100 % was genezen, normaal kan dit niet. Er zijn meer mogelijkheden bij deze ziekte 1. je overlijdt 2. je komt in een rolstoel terecht 3. je geneest, maar dat duurt een hele lange tijd en meertal houd je dan restverschijnselen.
Na 13 jaar stuurde mijn tweelingbroer mij deze email. Robbie was ongeveer 2 maanden in het ziekenhuis, waarvan hij 6 weken op de intensive care lag.
Hij was totaal verlamd, incluisief zijn longen. Hij kan zelfs zijn ogenleden niet bewegen, omdat hij niet meer ze;f kan ademen, lag hij aan de beademing.
De eerste twee weken waren kritiek. Hij kreeg 2 weken lang bloedtransfusies om de antistoffen uit zijn bloed te verwijderen.
Het is verbijdterd, dat hij zo snel en zo volledig is genezen. HET IS EEN WONDER.
Zelfs de dokters waren stomverbaasd, een dokter zei zelfs
Er gebeuren soms dingen, die zelfs wij als dokter niet kunnen verklaren. Dit was voor ons EEN WONDER en heeft grote invloed op ons leven, de manier waarop we denken en dagelijks leven.
Er is ontzettend veel gebeden voor Robbie en onze GEBEDEN zijn verhoord. Dit gebeurde precies 15 jaar geleden. Mijn tweelingbroer Rob in Sydney ( Australie ) was ook protestant. net als ik en werd Roomse - Katholiek. Nade wonderbaarlijke genezing van zijn zoon Robbie. Hij weet niet, dat ik de Heilige Maagd Maria om de genezing van Robbie heb gevraagd. Hij en zijn vrouw hebben heel erg veel gebeden voor de genezing van Robbie. Later vertelde een priester mij. dat zulke wonderen gebeuren, omdat de bloemgeur in mijn slaapkamer een genade was van God. Ik zweer bij God, dat dit verhaal waar gebeurd is. Het bekeringen verhaal van Alphonse T Ratisbonne en dat van mij zijn maar twee van de vele. Veel genezingen, ook van mensen, voor wie totaal geen hoop meer was. Zijn toegeschreven aan de " WONDERDADIGE MEDAILLE " MARIA BID VOOR ONS !!!!!
Rene van der Veen.

Lezers en Kijkers. Hier vertel ik over het wonderdadige van de medaille.
Het eigen verhaal van Alphonse Tobie Ratisbonne
Hij was zeer rijkste jood afkomst, Hij was atheist en had het geloof afgezworen. Hij haatte zeer erg op de kerk en wilde helemaal niet geloven. Toen zijn Vriend de Franse Ambassadeur zijn de ziekte ( de zware Bloedspuwingen) zijn overleden. Alphonse ging naar de plein en ontmoet hij de kennis en gingen ze samen naar de kerk om de uitvaart van de Franse Ambassadeur La Ferroonays bij te wonen. Opeens op zijn knieen neergezonken in de diepste ingetogenheid en kwam de kennis bij hem zag hij dat kon hij niet geloven en ging vlabbij hem staan, maar Alphonse hoorde het helemaal niet. en raakt hij de hand op de schouder van Alphonse. Toch veroerde zich niet . Dus drie en vier maal raakte de kennis hem aan ..... eindelijk beweging in en dan begon langzaam een weinig oprichte en zijn gezicht baadde in de tranen. En dan veranderd hij van het leven van zijn jood naar Roomse Katholiek werd bekeert door in zijn gedachten van de Medaille. Nu hij schreef zijn eigen verhaal. Nawelijks was ik in de kerk, of een ontzettende verwarring greep mij aan. Ik had mijn ogen opgeslagen, de hele kerk was verdween. Een kapel alleen was hel verlicht en in de stralen verscheen, staande op het altaar rijzig glansrijk, vol majesteit en liefdeheid, de Heilige Maagd zoek zij op de wonderdadige medaille is afgebeeld. Een onweerstaanbare kracht dreef mij naar haar toe, Zij gaf mij een teken te knielen. Ze zei niets, maar toch heb ik alles begrepen, Hij nam de wonderdadige medaille in zijn hand en riep vol verrukking. IK HEB HAAR GEZIEN, IK HEB HAAR GEZIEN. wat had hij begrepen ? Hijn had begrijpen, dat het katholiek geloof, waarom hij niets wilde weten, waar hij steeds mee spottenen misprijzend om lachte, dat juist dit ware geloof was, dat hem ten hemel zou leiden. Hij die jong hoogmoedige Israeliet had begrepen, nadat de Heilige Maagdhem met slechts een enkele hand beweging op de knieen had gedwongen, hem in het sof had doenneerzitten en hem tot de enige ware keek leidde.
Alphonse T Ratisbonne liet zich roomse - katholiek dopen, nam de naam " Maria aan communiceerde en werd in 1847 priester van een kerk,die hij eens zo gehaat werd.
Hij ging als jezuiet naar de heilige land en stichtte daar in 1855 een klooster van Onze Lieve Vrouw van Sion te Jeruzalem op precies waar het huis van Pilatus eens stond. op 6 Mei 1884 overleed hij te Ain Karim op zijn eenvoudig grafsteen staat gebeiteld,
Madame Alexandrine de La Ferronnays, de echtgenote van de Franse abbasdeur heeft eingidgen Nadat Alphonse T Ratisbonne bekeerd was, hem dit gouden kruis geschonken. Alphonse T Ratisbonne heeft nog wel getracht in contact te komen met Catherine Labourne, maar dat is hem nooit gelukt, omdat de zuster werd afgeschermd tegen de buitenwereld. Op een gedenksteen bij de kapel voor de verschijning leest men." hij kwam hier als een verstokte jood. De Maagd verscheen hem .... Hij viel neer als een jood en stond op de christen " Indien een enkele blik van de Heilige Maagd zoveelmacht heeft dat zij de geest kan verlichten en in een oogwenk het hart van een ongelovige verstokte zondaarkan vernieuwen zullen dan haar tranen ( siracuse 1953 ) niet in stat zijn zoveel christenen, die in de maalstroom van een egoistsch materiaal leven gebasseerd op zingenst, de schat der genade hun door God verleend verkwisten te ontroeren en wakkerte schudden? We moeten profiteren, nu de madonna opnieuw heeft gehuild en niet weerspanning blijven tegenover haar moederlijk ingrijpen. wordt vervolgd.
Rene van der Veen.

Lezers en Kijkers. 2e Verschijning op 27 November 1830
Op zaterdag 27 November 1830 zag Catherine de tweede verschijning van de Heilige Maagd. S'avonds om haf zes waren de zusters naar de kapel gegaan voor de meditatie. Moeder Martha las het eerst punt voor. Voor Catherine viel er plotseling een volkomen stille, toen hoorde ze weer het haar al bekende ruisende geluid als van zijde. Het kwam vanaf de tribune waar bij een schilderij van St Jozef hing, Maria " stond in de Ruimte " Zoals Catherine het later uitdrukte. Ze was gekleed in een licht rood gewaad, dat licht uitstraalde, het was eenvoudig van vorm: armen en hals waren omsloten. Het gewaad had wijde mouwen, verdr droeg Maria een lange sluier, die tot haar voeten reikte. Catherine zag er een gloed van goudkleurig haar doorheen schemeren. De sluier was met kunt boven het voorhoofd bevestigd. Het gezicht was dat als van een vrouw van viertig jaar. Het glimlachte, maar vertoonde een droevige trek de ogen keken omhoog. De Heilige Maagd stond op een halve bol. In haar beide handen hielden zewwn kleine bol waarp een kruis stond. Ze bleef in de ruimte, onbeweegelijk, alleen sloeg ze haar opeb enkele malen neer. In haar binnenste hoorde Catherine een stem. Het is alsof ze de kleine bol de hemelse vader aanbidt. De bol stelt de hele wereld voor. In het bijzonder Frankrijk en iedere persoon afzonderlik. Maria droeg dan haar vingers ringen met glazende stenen, terwijl de bol verdween, shoten er uit de stenen fonkelende, waaiervormig stralen. Ze vielen in de druppels neer op de halve bol, waarop de verschijning stond, weer hoorde Catherine een stem. zie daar het symbool van de genade, die ik verleen aan hen, die erom vragen. Later schreef ze, het deed mij begrijpen hoe aangenaam het de Heilige Maagd is. Als wij tot haar bidden en hoe edelmoedig. Zij is voor mensen , hoeveel genade zij uitdeelt aan hen, die er haar om smeken en der met grote vreugde versterkt. Op dat ogenblik voelde ik mij loskomen van de wereld, bestond ik of bestond ik niet?
Ik verzont in verukking. ik weet niet hoe ik het zeggen moet. Catherine ging volkomen op in wat ze aanschouwde. In een ovaal, die Maria omstraalde, las ze in goud geschreven woorden. O Maria zonder zonden ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U zijn nemen. Het ovaalkeerde zich om liet een letter M zien. Daar boven bevond zich een kruis en eronder twee harten. Alle genade loopt via het kruis: daarvan aan het verlossingsteken die het monogram bekroont en het nog onderstreept door de symbolisch van de twee uit liefde gemartelde hart in. O. MARIA ZEI. laat een madeaille staan volgens dit model zij, die haar zullen dragen, zullen grote genade ontvangen. De genaden zullen overvloedig zijn voor degener, die haar met vertrouwendragen. De bol waarop de Heilige Maagd stond, moest het rijk voorstellen van de duivel, dat door haar zou worden overwonnen, nog geen maand. Na deze tweede verschijning zag Catherine Mariaweer (December). Ze stond opnieuw op een bol, onder haar voeten kronkelde een slang. Het beeld deed denken aan de woorden in Genesis 3.15: Vijandsxhap sticht ik tussen jou en de vrouw tussen jouw kroost en het hart, het zal jouw kop bedreigen, en jij zijn hiel! De draagwijdte van deze aanroeping en deze medaille zou heel groot zijn. Zo zou de wereld worden voorbereid op de definitie van het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis in 1854 Catherine was uitverkoren om de wereld dit grote nieuws te brengen. Inmiddels had Catheine aan haar bichtvader de pater Lazarist Aladel door gegeven, wat Maria haar over de medaille had gezegd. De pater was voorzichtig en ging er niet direct op in. Enige tijd verliep, waarin aan wat de zuster had gezegd, niet veel aandacht werd geschonken, toch liet de zaak Aladel niet los. Hij schreef een brief aan zijn medebroeder Le Guillon, waarin hij toegaf, alles eerst als verbeelding te hebben beschouwd. Hij had zuster Labourne er zelfs op gewezen, dat ze er beter aan deed, deugelijk te leven en Maria na te volgen inplaats van zich bezig te houden met de verschijningen, maar de zuster had hem gezegd dat bij de derde verschijning de Heilige Maagd Maria er zich zeer ontevreden over had getoond, dat niet aan haar opdracht werd voldaan, Uiteindelijk besloot pater Aladel een beroep te doen op een hoger instantie dan hij zelf. Hij stelde zich in verbinding met de aartsbisschop van Parijs Mgr deQuelen. Hij sprak hem over de medaille zonder de zuster noemen en hij stelde voor hem een rappoort op. Men kon bepaald niet zeggen, dat zij niet meer aan de verschijningen dacht. Ze schreef later: Ik geloof zeker, dat ik de Heilige Maagd nog eens zou zien, Mijn leven was er geheel van vervuld. In 1832 kreeg de Pater van de aartsbisschop toestemming om de medaille te laten slaan. Gedurende de eerste 5 jaar werden in 10 milijoen exemplaren van verkocht. het gebedje O. MARIA ZONDER ZONDEN ONTVANGEN, BID VOOR ONS. DIE TOEVLUCHT TOT U NEMEN. is sinds dien door ontelbare gelovigen gebeden, zodat door heel de christenheid, MARIA ONBEVLEKTE ONTVANGENIS gekend werd. Het is Paua Pius IX die het in 1854 tot geloofspunt verhief. Dit werd met grote vreugde ontvangen, omdat het door heel de kerk werd verlangd, Vier jaar later kwam Maria deze geloofs waarheid als het ware bevestigen toen zij te Lourdes tegen BERNADETTE SOUBIROUS ZEI " IK BEN DE ONBEVLEKTE ONTVANGENIS "
Catrine Laboure Stierf op 31 December 1876. Een eerste wonder, dat aan haar zaligverklaring vooraf ging, was de genezing van een verlamd kind van twaalf jaar, dat men de kist had laten aanraken. Toch werd het proces van Catherine Laboure pas veel later te Romeaanhangig gemaakt. Bij de opgraving van haar lichaam op 21 Maart 1933 - 56 jaar later, bevond men haar lichaam intact en soepel. Een arts sloeg haar oogleden op, keek hoogst verbaasd en zei " Na al die jaren zijn de ogen, die Maria hebben gezien, nog even blauw als toen ze leefden " .
Op 28 Mei 1933 is Catherine door de paus Pius XI zalig verklaard. Hierbij waren 50,000 mensen aanwezig, onder wie 8.000 witgesluiderde kinderen van Maria uit 39 landen, die alleen de " WONDERDADIGE MEDAILLE " droegen. Mgr Gerlier, toen bisschop van Lourdes trok tijdens de preek een aangrijpende parallel tussen CATHERINE LABOURE (1806 - 1876 ) EN BERNADETTE SOUBIROUS ( 1844 - 1879 ) Zowel de een als de andere heeft meegewerkt aan hetzelfde voorzieningheidwerk; de definitie van het dogma van de ONBEVLEKTE ONTVANGENIS wat ongetwijfelde de roemrijkste datum is uit de gescheidenis van de kerk in de 19e eeuw.
Op 27 Juli 1949 werd Catherine Laboure door de Paus Pius XII Heilig verklaard. Ook hierbij waren vele gelovigen en meer dan 10,000 witgesluierde kinderen van Maria aanwezig. In 1854 vond met grote pracht en praal de plechtige difinitie van het dogma van de ONBEVLEKTE ONTVANGENIS plaats te midden van meer dan tweehonderd aartsbisschoppen en bisschoppen over de werking van deze medaille is veel verteld. Een van de bekendste beschrijvingen is die van ALPHONSE TOBIE RATISBONNE in Rome 1842 Dit bekeringsverhaal is maar een van de vele, veel genezingen, ook van mensen, voor wie in de Amerikaanse stad Philadelphia heeft men tussen 1930 - 1950 meer dan 750,00 verkregen gunsten geregistreerd. Het bewaard gebleven lichaam Catherine Laboure (na opgraving 56 jaar later) ziet men in een glazen schrijn, rechts van het middenaltaar en daarnaast het bewaarde hart van Heilige Vincentius a Paulo boven altaar wat verder op staat de zetel van donkerblauw fluweel, waarin Onze Lieve Vrouw gezeten was tijdens de verschijning en haar gesprek met de zienster. Catherine Laboure ziet er nog net uit alsof zij gisteren is gestorven.
Wordt Vervolgd Rene van der Veen.

Lezers en Kijkers. Misschien alsof ik en jullie hadden wel gevraagd, waarom hier het verhaal over Catherine Laboure dat zij de verschijning van Maria de boodschap heeft doorgebracht naar het dorp Lourdes aan Bernadette Soubirous over de Onbevlekte Ontvangenis, dat Ze eerder had niet begrepen van het bezoek bij de Pastoor in 1858.
Catherine Laboure en de wonderdadige Medaille.
Rue Du Bac. Parijs 1830 Feestdag op 28 November.
De heilige Vincentius a Paulo werd geboren op 24 April 1581 in Pony bij Dax. Hij studeerde in Toulon, werd tot priester gewijd en behaalde in 1604 zijn bacealaurraat in de theologie. In 1612 werd hij pastoor in Clichy - Parijs. Hij legde de gelofte af zijn leven aan de armen te wijden damen met seculiere geestelijken stichtte hij de missie congregatie, die zich de " Lazaristen " noemde in een vereniging van Vrouwen uit de burgerij om de armen en zieken te troosten. Hieruit zijn de dochters van liefde voortgekomen aan de stichting van deze Gongregatie had Louise de Marillac een belangrijk aan deed. De dochters van liefde leefden zonder clausuur en zonder ordekleed en gingen rond in steden en dorpen,verzorgden er zieken, bejaarden en wezen. Ze bekommerden zich om gevangenen en zorgden in de ziekenhuizen voor de georganiseerde verpleging van de zieken.
Catherine Laboure werd op 2 Mei 1806 te Fain - les - Moustiers in de Franse Cote D' Or geboren. Haar vader was boer, het gezin Laboure bestond uit negentien kinderen. Catherine zou was het negende in het boerengezin. Het gezin leefde in bitter armoede. Toen Catherine 9 jaar oud was, verloor ze haar moeder, wat deed ze toen? Ze nam het Mariabeeld van de kast en omhelsde het ining. Ze vroeg aan Maria om voortaan op aarde de plaats in te nemen van haar afwezige moeder.
OP 25 Januari 1818 ontving Catherine Laboure haar eerste Heilige Communie, aanvankelijk werkte Catherine in de Rue Du Bac was aangekomen, vond de overbrenging van de relieken vade H. Vincentius a Paulo plaats. Deze werden overgebracht uit de Notre - Dame naar de kapel van de Lazaristen, gelegen in Ru de Sevres, dicht in de buurt van de Rue Du Bac. Die tocht vond onder groot erebetoon plaats . Ook Catherine was daarbij aanwezig. Op 18 Juli op de vooravond van het feest van de Heilige Vincentius a Paulo ( die in 1609 naar Parijs was gekomen om daar de congregatie van de " Zusters van Liefde " te Stichten ). Spral de directrice een opwekkend woord om de devotie tot de Heilige Maagd. Ze gaf alle kloosterzusters een kleine stukje linnen van het rocket, dat de Heilige Vincentius gedragen had. Catherine schuurde het stukje, dat ze gekregen had, in tweeen en stuk een van de stukjes in de mond en slikte het door.
Ze deed het in de hoop , dat H. Vincentius a Paulo genade voor haa zou verkrijgen, omdat zij de Heilige Maagd zou mogen zien. Met de gedachte daarvan viel ze in slaap.
1e Verschijning op 19 Juli 1830 In de nacht van 18 op 19 Juli 1830 hoorde Catherine plotseling een stem roepen " Zuster Laboure " Ze schrok wakker en richt zich op. Bij haar bed stond een kind van een of vijf, dat een helder licht uitstraalte. Het was in het wit gekleed. Zuster Laboure, zo zei het, zou naar de kapel moeten gaan. Daar wachtte de Heilige Maagd op haar. Catherine aarzelde nog even. Ze zou de andere wakker kunnen maken,maar het kind zei " kom het is half twaalf iedereen slaapt, Ga met me mee " Catherine Laboure volgde het kind en liep in het licht, dat het verspreidde. Ze gingen door de slaapzaal, maar niemand werd wakker. Daarna daalden ze de trap af naar de kapel. Het kind raakt met een vingertje het slot van de deur aa en meteen sprong het open. Catherine zag de kapel vol stralend licht, alle kaarsen en lampen brandden. Het kind leide de Zuster naar de zetel van de directeur van de " Dochters Van Liefde ". Catherine knielde en wachtte, toen zei het kind:
" Zichter de Heilige Maagd " Catherine hoorde het ruisen van zijde en zag een dame in een blauwe mantel met een witte sluier naderen. Ze knielde voor het tabernakel, stelde zich op voor het altaar en ging op de zetel zitte. Het Kind - Catherine wist nu het haar beschermengel was - zie ze zich aan de voeten van de dame moest werpen. In een ogenblik is zij neergeknield bij de Allerheiligste, haar handen gevouwen op haar knieen. Dan begint een lang onderhoud van 2 uur. De Heilige Maagd verteld haar, dar God haar wil belasten met een zending, Zij zal daarbij veel moeilijkheden ondervinden. De Heilige Maagd spreekt hier al over slechte tijden. De gehele wereld zal in verwarring raken door ongelukken van allerlei aard. Het Kruis zal worden veracht: Het zal ter aarde worden geworpen. De zijde van onze Heer zal opnieuw worden geopend. Terwijl zij dit zei keek ze erg bedroefd. Bemoedigend voegde zij er achter aan toe, Maar kom aan de voet van dit altaar, daar zullen de genaden worden uitgestort over alle personen die erom zullen vragen , groot en klein. Over de nacht van 18 op 19 Juli 1830 heeft Catherine gezegd " Dit was het gelukkigste ogenblik van mijn leven. Ik zou onmogelijk onder woorden kunnen brengen , wat ik onderging .....ik weet niet hoelang dit gebeurd heeft ". Wordt Vervolgd
Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. Ziet de foto' s
9, Maria verschijning aan Catherine Laboure in 1830
10. Zuster Catherine Laboure.
11. Het Wonderdadige Medaille
12. Het Lichaam van Zuster Catherine Labour in glazen schrijn. Verder zal wel over het wonder op site schrijven.
Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. Hier schrijf ik over de dorp Lourdes en later veranderd nog steeds.
Eerste de dorp Lourdes leefden de mensen heel arm en kunnen ze niet makkelijk de brood verdienen. Daar leefden de mensen als indringers, diefvegge, ongelukkig. Nu in dit jaar 1858 veranderd het dorp Lourdes zo erg langzaamerhand, toen de verschijningen van Maria aan Bernardette Soubirous in 18 dagen met het wonderlijke bronwater uit de grond die stroomt meer dan 100.000 liter per dag. Toen Bernadette van het dorp Lourdes verliet naar het klooster bij Zusters van Liefde in Nevers. Enige jaren later veranderd het dorp Lourdes veel door het verbouwingen van de kerken, tentoonstellingen, museum, ziekenhuizen, hotels, souverierswinkels enzvoort. In 1947 heb ik de afspraak gemaakt mat de begeleider van het ziekenhuis om ik voor de zieken en gehandicapten te helpen en verzorgen in 3 uren per dag. Het was zeer zeer drukte in Mariapark daar stonden het omgeringde afgesloten ijzeren hekken met 2 ingang. Het was zeer strenge regelmenten dat de alle vrouwen moesten nette kleding met lange mouwen en de hoofddoek dragen,
als ze in Mariapark binnen kwamen. En ook voor alle mannen mochten ook geen korte en korte mouwen.
dragen. Zo in Lourdes stonden al 300 hotels en heel veel Souverierswinkels waaronder de enkele winkel die van het andere landen. Daar hebben ook de Nederlandse souverierswinkel die van binnen stonden zeer volop beelden en aan de muur hangen ook veel geschilderede schilderijen, rozenkrans, medaille, kaarsen enz. Vooravond in de vrije tijd gingen veel mensen per kabelbaan naar op de berg die het hoogste berg van het dorp Lourdes die heet Pic du Ju daar op de berg stond een groot kruis en s avonds in het donker met volle verlicht en zag naar de beneden zo volop verlicht dorp Lourdes. Er wordt in de boek geschreven dat per jaar vele milijoen bedevaarders zijn gekomen naar de Mariapark. In het grote ziekenhuizen lagen overal volle zieke mensen en kinderen, daar worden verpleegd door de Zusters van het Kostbare Bloed uit Tineray bij Venray in Noord Limburg Nederland. Daar in het dorp Tineray hoorde ook bij de Lourdesbedevaart. De bedevaartplaats in Lourdes is nu groter van hele wereld. Over 10 jaar later in 1957 ben ik weer in Lourdes met 2 dove leerlingen van ivd zijn Cees Borsten en Piet van Moosdijk. En zag ik daar nog steeds meer uitgebereid hebben opgebouwd. Dus over een jaar later in 1958 100 jarige bestaan van het bedevaartplaats in Lourdes en 2008 150 jarige bestaan voor alle werelddelen de mensen als de bedevaart in stad Lourdes hebben gevierd. Als de mensen en bedevaart mensen met de trein van uit het landen voor de stad Lourdes aankwamen, baden iedereen met de luider Ave Maria Ave Maria Ave Maria. Per auto.s , bussen, vliegtuigen, fiets, brommers enz doen ook hetzelfde. Toen ik op het laatste dag van Mariapark verlaat, begon ik erg heimwee dat vond ik daar mijn het mooiste leven van mijn het werk voor de zieken en gehandicapten mensen. Maar voor mij blijft nog steeds onvergetelijk!!!! Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. Hier het verhaal over intrede in het klooster tot haar dood. Na 18e de verschiijningen van de Heilige Maagd Maris leefde Bernadette het gewoon door en bleef thuis bij haar ouders, maar ze kreeg wel erg druk bezochte van de ondervragers door de kerkelijke geestelijken. Maar door God zelf had beslist, dat Bernadette voelt zich opgeroepen tot het regigieuze leven, maar in welke congregatie ? Want Bernadette was niet gezond leven dat lijdt ze aan astma. Zij begint te zoeken, allereest aangetrokken door de Karmel van Bagneres - de - Bigorre. In 1860 - 1981 spreekt ze met haar nicht over een orde die aan de Heilige Bernardus ( haar patroon ) is toe gewijd. Zijn zou er willen binnen treden, want men beoefent er de wake, de vasten, de discipline en de onthechting ... maar de gezondheid van Bernadette schijnt een moeilijkheid te zijn en ook haar armmoede, want er werd een bruidschat gevraagd.
Het werd voor Bernadette die bij hen inwoont een beslissende ervaring, naast andere zaken waardeerde zij hij bij de Zustes van de Liefde te Nevers hun discretie tegenover haar in scherp contrast met anderen, die haar van alle kanten probeerden om te palmen, later zal ze zeggen " ik ga naar Nevers " , omdat niemand er mij heeft toe aangezet. Tijdens de daarop volgende maanden rijpt de roeping van Bernadette verde, maar nu op een heel nieuwe basis op 4 April 1864. Na de euchariste in het hospice van Lourdes. Zoekt Bernadette de overste op Zuster Alexanderie Logues en zegt haar, Nu weet ik diebare moeder waar ik religieuze moet worden (...) bij u mijn diebare moeder. De Algemene overste, moeder Josephine Imbert in Nevers aarzelt nog. Zij maakt zich ongerust over de moeilijkheden die de bekendheid van de zieneres riskeert mee te brengen voor de gemeenschap waar ze gaat wonen. Moeder Marie Therese Vauzou de novicemeesteres staat postitief, en ook de bisschop steunt de aanvraag. De postulaat tijd kan nu in Lourdes beginnen. Bernadette was echter ziek van het begin December 1864 tot eind Januari 1865intussen lijdt ze ook onder de dood van Justin, een van haar kleine broertjes.
OP 4 April 1866 doet Bernadette haar aanvraag om in het novicaat in Nevers Binnen te treden. ZIj kan nu naar het Hoofdhuis van de Zusters van Liefde vertrokken, Maar Mgr Laurence houdt er aan dat Bernadette bij de inhuldiging van de crypte ( boven de grot ) in een nieuwe bedevaartsoord aanwezig is, Zij woont de plechtigheid bij en neemt deel aan de eerste officiele processie als antwoord op de vraag aan Onze Lieve Vrouw. Bernadette ondergaat de stormloop van de nieuwsgierigen. Mgr Laurence laat haar vlug vetrekken. Bernadette liet haar roeping als gedoopte in Lourdes acht jaar rijpen.
Bernadette verlaat voorgoed uit Lourdes en haar diebare ouders, zussen, broers en familieleden, die ondertussen door toedoen van de deken van Lourdes in het Molenaarshuis van Lacade woont.en zij neemt van de geliefde grot in Lourdes.
Bij de Zusters van Nevers leeft Bernadette verder onder de doopnaam Socur Marie - Bernarde. Bij het begin van haar novicaat werd Bernardette voor de vergaderde klooster gemeente naar het verhaal van de verschijningen gevraagd. Daarna werd haar opgelegd er nooit meer over te spreken met enigszins overdreven ijver hebben sommingen van haar oversten alles in het werk gesteld om haar de nederig en klein te houden. Zij heeft onder deze vernederingen geleden, maar ze heeftde grootmoedijg aanvaard en bewaard van haar leven lang haar opgewachtheid. Op de dag van haar kloostergeloften gaf de bisschop haar de opdracht: BIDDEN. Zie de foto 6.
Zo heel mooie en geliefde Zuster Marie - Bernarde.
Zij werd aangesteld op de ziekenzaal waar zij een heel bekwaam een goede verpleegster, bleek te zijn, maar ze was zelf veel ziek, behalve astma kreeg zij tuberculose, beenontkalking en open wonden die haar veel deden lijden en haar lichaam verwoestten. In Lichaam en gest beleefde zij dag na dag wat Maria te Lourdes had gevraagd. Bid voor de zondaars, DOE BOETE!!!
zij had vrede mee en ze werkte ook als hulpkosteres tot ze te ziek werd. Toen Zuster Marie - Bernarde op led lag en bidt ze met de rozenkrans en naderhand het toestand van ze werd verslechterd en uitgeroepen om de alle zusters van Nevers bij haar komen knielen bidden. Zoo de geliefde Zuster Marie - Bernarde stierf op 18 April 1879 amper 35 jaar oud, en zou op haar sterfbed nog eenmaal een visioen van Maria hebben gehad. Naast astmahad Bernardette een tumor in haar knie, maar ze had nooit geklaagd. Het enige wat ze zei was " Ik ben als een graankorrel gemalen " Op 22 September 1909 weden haar stoffelijke resten voor het eerst opgegraven. Haar lichaamwas naar verluidt nog volledige intacht en gaaf.
Dit was later eenvan de argumenten om haar zalig te verklaren. Haar lichaam werd gewassen, gekleed en opnieuw begraven in een dubbel kist.
Op 3 April 1919 werd ze opnieuw uitgegraven. Een dokter die het lichaam onderzocht schreef het volgende.
" Het lichaam is bijna gemummificard bedekt met schimmel plekken en een behoorlijke laag zouten, dit lijken calciumzouten te zijn. De huid is op somminge plaatsen verdwenen, maar nogsteeds op het grootste deel van het lichaam. In 1925 werd ze voor de derde keer opgegraven. Een aantal relikwieen werd van haar lichaam genomen en naar Rome gestuurd. Er werd een wassen gezichtsmaker gemaakt en wassen bedekkinen voor haar handen. Hoewel haar lichaam naar verluidt in redelijke staat verkeert, geef haar gezicht dus geen juiste indicatie van de staat van het lichaam. Hierna werd ze opgebaard in het klooster Nevers waar Bernadette van 1866 tot haar dood gewoond heeft. ZIE DE FOTO 7 en 8.
Het was zeer geweldige mooie en prachige glazen schrijn.
Deze plaats wordt nog steeds veel bezocht door pilgrims.
Zoals ik ben ook daar aanwezig en gebeden voor de zondaars. Op 14 Juni 1925 werd Zuster Marie Bernadette (Bernadette Soubirous) zalig verklaard en op 8 December 1939 verklaarde de Paus Pius XI haar Heilig.
Haar Feestdag valt op 11 April en in Frankrijk valt op
18 Februari. Wordt Vervolgd. Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. Hier over de verschijningen van de Heilige Maagd Maria die het gebeurde was, dat de verschijningen al in 2 keer in 1830 en 1858.
Maria Kondigde haar ONBEVLEKTE ONTVANGENIS al aan bij naar verschijning in de Ruc du Bac te Parijs in 1830 aan Zuster Catherine Laboure. zij leerde toen aan de zuster het gebed: O MARIA ZONDER ZONDEN ONTVANGEN, BID VOOR ONS DIE ONZE TOEVLUCHT TOT U NEMEN. De wonderdadige medaille heette immers eerst " de medaille van Maria's Onbevlekte Ontvangenis " En Bernadette Soubirous begrijpt het niet ook niet na een bezoek bij de Pastoor. Pas s'middags in een gesprek met Meneer Estrade, een geletterd man, begint ze te beseffen dat het toch de Heilige Maagd moest zijn. Gedurende de eerste 5 jaren werden en 10 Miljoen exemplaren van verkocht , het gebedje " O Maria zonder zonden ontvangen, bid voor onze toevlucht tot u nemen. is sinds dien door ontelbare gelovigen gebeden, zodat door heel de christenheid MARIA ONBEVLEKTE ONTVANGENIS gekend werd. Het is Paus Pius IX die het in 1854 het geloofspunt verhief. Dit werd met grote vreugde ontvangen, omdat het door heel de kerk werd verlangen, Vier jaar laterkwam Maria deze geloofs waarheid, als het ware bevestigen, toen zij te Lourdes tegen Bernadette Soubirous zeide:
Rene van der Veen.

Lezers en Kijkers. Hier de helft van begin het verhaal over de verschijningen van Maria aan Bernadette Soubirous.
10e verschijning op Zaterdag 27 Februari 1858.
De verschijning herhaalt zich ten aanschouwen van 800 personen. Weer drinkt Brnardette van het water uit de
inmiddels sterkte borrelende bron en het eet zij van het gras.
11e verschijning op Zondag 28 Februari 1858.
Een nog groter menigte dan de vorige dag (1150 mensen)
is Bernadette naar de grot gevolgd. Ook de commandant van de gendarmerie ( politie ) uit de sta Tarbes is er met zijn secretaris. Deze was onder de indruk en zegt de verschijning vrij lang geduurd heeft s' middags volgt weer een verhoor bij de procureur, de commissaris en de rechter van instructie. Ook de directeur van de middelbare school komt haar prive ondervragen. Hij denkt dat ze een catelspsie lijdt, maar na het gesprek is hij overtuigd dat ze echt iets ziet.
12e verschijning op Maandag 1 Maart 1858.
Er zijn 1500 personen door de politie geteld. Bernadette ziet het meisje weet dat haar attent maakt op het feit dat zij niet haar eigen rozenkrans in de hand houdt, maar die van een ziet vriendinnetje opnieuw drinkt en wast ze aan de bron. Op deze dag was er voor de eerste keer een priester aanwzig. Het was de pas gewijde priester, Abbe Derirat van het nabij gelegen plaatsje omex. Hij houdt Bernadette nauwlettend in de gaten en verklaart later
" WAT EEN VOLMAAKTE VREDE; WAT EEN KALMTE! WAt EEN VERHEVENHEID! HET IS ONMOGELIJK, DAT EEN KIND ZO IETS VERZINT: ZO PUUR, ZO LIEFELIJK, HET WAS ALS OF IK OP DE DREMPEL VAN HET PARADIJS STOND "
13e verschijning op Dinsdag 2 Maart 1858.
Er zijn 1650 toeschouwers. Bernadette hoort het verzoek. " ga aan de priester zeggen , hier een kapel te bouwen " Ik wil dat men hier in processie naar toe komt. Pastoor Peyramie ontvangt Bernadette zo brutaal dat ze alleen over de processie praat en de kapel vergeet, Vol schrik gaat ze s' avonds terug en doet de aanvulling van haar boodschap aan de pastoor en drie kapelaans. De pastoor zegt dat ze eerst maar eens naar de naam van de Dame moet vragen.
14e verschijning op Woensdag 3 Maart 1858.
Er zijn in alle vroegte tussen de 3000 en 4000 mensen bij de grot, maar er gebeurt niets. " s' middags gaat Bernadette terug en nu ziet ze in tegenwoordigheid van honderd mensen, de verschijning, Zij vraagt de dame de namens van pastoor naar haar naam, maar de dame glimlacht en geeft geen antwoord. Bernadette bezoekt de pastoor, die zegt, dat ze voor de gek wordt gehouden, maar dringt er op aan opnieuw aan haar naam te vragen.
15e verschijningen op Donderdag 4 Maart 1858.
Het is de marktdag in Lourdes. de laatste dag van de vijftien, waarover het ging bij de derde verschijning. Er waren veel volk van buiten twintig duizend mensen trekken naar de grot. De politiemacht in het Pyreneeen stadje met versterking van de buurtdorpen, heeft er de handen aanvol. Drie kwartier blijft Bernadette in vervoering bij de grot, weer volgt een bezoek aan de pastoor.
De dame heeft alles geglimlacht, toen Bernadette haar naam vroeg, maar ze wil nog steeds de kapel. Weer dringt Pastoor Peyramale aan om haar naam te vragen. Nu volgt een onderbreking in de verschijning, die twintig dagen duurt tijdens welke Bernadette niet naar de grot gaat, Zij voelt deze onweerstaanbare kracht niet die haar uitgenodigt. Voor haar is het een welkome pauze waarin zij haar rust terugvindt. Zij gaat naar de school en bereidt zich voor op de eerste H. Communie.
16e verschijning op Donderdag 25 Maart 1858.
MARIA BOODSCHAP. Drie weken was Bernadette niet meer naar de grot geweest, maar in de nacht van 24 op 25 Maart 1858 voelt zij weer die onverklaarbare drang naar de nis in de Massabielle. Het is vijf uur in de morgen, als zij met de enkele familieleden op weg gaat, Er zijn al een paar tientallen mensen, onder andere de commissaris. Onmiddelijk ziet Bernadette de Dame, zij raakt bijna een uur lang is vervoeing. Drie keer vraagt zij de dame om haar de naam. De dame glimlacht dan waagt zij het nog een vierde keer, Nu komt ook het antwoord:
IK BEN DE ONBEVLEKTE ONTVANGENIS.
Hiermee bevestigt de H. Maagd op 8 December 1854 door Paus Pius IX uitgeroepen leerstuk. Zij is " de vrouw bekleedt met de zon: de totaal zuiver "
17e verschijning op Woensdag 7 April 1858.
Omdat Bernadette daags te voren te bichten was geweest, verwacht men dat ze naar de grot zal gaan. Het blijkt waar te zijn, zoals gewoonelijk draagt zij een brandende kaars in de linkerhand, met haar rechter beschermt zij de vlam tegen de wind. In de extase die volgt, beroert de vlam haar vinger, een kwarier lang. Dokter Dozous, die er bij staat, kan geen enkele brandwond constateren en hij gelooft ook dat Bernadette echt iets ziet.
18e de laatste verschijning op Vrijdag 16 Juli 1858.
Op het feest van Onze Lieve Vrouw van de Berg Karmel voelt Bernadette zich gedwongen nog eens naar de grot te gaan. Ze gaat s'avonds om acht uur. De autoriteiten hebbenintussen ( naar een derecht van 10 Juni ) de grot afgesloten en er schuttingen rondom laten aanbrengen. Bernadette knielt samen met haar tante Lucile aan de overkant van de Gave (bron), Gedurende korte tijd raakt ze in vervoering , net als enkele maanden geleden, Als haar daarna gevraagd wordt of de Heilige Maagd iets gezegd heeft, antwoord zij " niets " maar tevenszegt ze dat ze haar nog nooit zo mooi heeft gezien, toen de burgmeester de bronwater had laten sluiten en aan de bisschop van de stad Tarbes werd gevraagd de bronwater weer te openen, reageerde hij," alleen de keizer kan de bronwater heropenen. Laat maar eens zien wie er sterker is, Maria of de keizer. op aandrukkelijk aandringen van keizerin Eugenie heeft de keizer Napoloen III de bronwater weer laten heropenen. HIERMEDE ZIEN WE DUIDELIJK, DAT DE GODDELIJK BOVEN HET AARDSE GAAT. En nadien neemt zij de gewone lijn van haar leven weer op, haar groei in het geloof, die voor haar geheel bestaat in de trouw van elke dag. De eerste van de achtien verschijningen te Lourdes had op 11 Februari 1858. Tijdens en na de verschijningen was Bernadette een voorwerp van belangstelling van bewondering en .. van af keer! Ook haar ouders hebben het zwaar te verduren, hoe kunnen arme mensen zich verdedigen tegen dreigende openbare machten! Maar Bernadette blijft steeds zich zelf eenvoudig, oprecht en Godsvruchtig. Voor de Burgelijke en de Kerkelijke ondervragen zal zij steeds even kalm en onbevangen, soms met een tikkeltje humor,zelfs met kordaat verweer tegen onkiese opdringers, het verloop van de verschijningen vertellen. In deze periode groeide bij Bernadette het persoonlijk besluit om religieuze te worden. Zij kiest tenslotte voor Zusters van Nevers, omdat haar gezondheid niet geschikt voor een te strenge regel, omdat zij graag zieken verzorgt, en omdat men mij er niet naar toe getrokken heeft.
Vervolg over intrede in het klooster tot haar dood.
Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. Hier het verhaar over de verschijningen van Maria aan Bernadette Soubirous.
Bernadette was geboren op 7 Januari 1844. Nu Bernadette 14 jarige en haar zusje Toinette 12 jarige en een vriendinnetje Jeanne Aladle 13 jaar gaan hout sprokkelen ( Februai de sprkkelenmaand ). Ze komen aan de voet van de rots van Massabielle en zien een grot voor de grot loopt water en daarom wil Bernadette haar schoenen en kousen uittrekken, om het water over te steken. Nauwelijks heeft ze de eerste kous uit, als er een geluid hoort als van een windvlaag, weer hoort ze hetzelfde geluid an als zij naar de grot kijkt, ziet ze in de bovenste nis, als rrn mooie vrouw met witte japon, een blauwe ceintuur en een gele roos op elke voet. D Vrouw geeft met haar vinger een teken om dichterbij te komen, maar Bernadette staat als vastgenageld, spontaan grijpt Bernadette naar haar Rozenkrans en knielt neer. Ze wil het kruisteken maken, maardat gelukt haar pas alsde mooie verschijning, die ook een rozenkrans draagt met een groot blinkende kruis, het haar heeft voorgedaan. Terwijl Bernadette het rozenhoedje bidt, ziet ze dat ook de mooie vrouw de kralen door haar vingers laat glijden, maar zonder de lippen te bewegen. Het "visioen " duurt ongeveer een kwartier. De andere meisjes hebben niets gezien. Bernadette vertelt het hun, ze komt het nieuws bij moeder Soubirous terecht over 1e verschijning in Lourdes op 11 Februari 1858.
2e verschijning wordt geplaatst op Zondag 14 Februari 1858. Het is carnavalszondag. Bernadette voelt zich innerlijk gedreven om naar de grot te gaan. Hoewel Moeder het haar verboden heeft, Na veel aandringen geeft haar moeder toch de toestemming. Bernadette en twee andere meisjes gaan mee. Bernadette heeft een flesje wijwater meegenomen om naar de verschijning te gooien. als ze die bij de grot zou zien. Bernadette laat de groep knielen en samen bidden. Zij de rozenkrans weer ziet Bernadette de mooie vrouw met een Rozenkrans aan de arm. Ze sprenkelt het wijwater in de richting van de nis en vraagt, als te God komt, blijft u dan en ze niet gaat u dan weg. Hoe meer het wijwater Bernadette sprenkelt, dus te meer glimlacht de verschijning, als de flesje leeg was, gaat Bernadette verder haar rozenhoedje bidden, daarna verdwijnt de gestalte.
3e Verschijning op Donderdag 18 Februari 1858
Eeerst bij de derde verschijning spreekt de Heilige Maagd tot Bernadette het apart is, dat Maria haar aanspreekt in zuiver Franse, maar als Maria merkt, dat Bernadette haar niet verstaat, schakelt de Heilige Maagd over in de streektaal van Bernadette nl Baskisch. Het is heel vroeg in de morgen als Bernadette weer bij de grot knielt, Enkele volwassen uit de stad zijn meegegaan. Zij gaven haar papier en schrijgerei. Bernadette gaat de grot in en vraagt " Wilt u zo goed zijn uw naam op te schrijven ?"
Die hebben de volwassen haar ingeprent. " Dat hoeft niet " hoort Bernadette als antwoord. En dan de wedervraag: " Wilt U zo goed zijn ons gedurende 15 dagen naar de grot te komen:" Ja ik beloof het u antwoordt Bernadette. De verschijning doet een belofte. Ik beloof U gelukkig te maken, niet in deze wereld maar in de andere.
Tot slot doet de mooie dame een verzoek " ik zou hier veel mensen willen zien " voor het eerst heeft Bernadette
" welluidende wn zachte " gestemd gehoord, De verschijning heet iets minder dan een half uur geduurd.
Bernadette weet helemaal niet dat Maria voor haar staat, want ze zegt, dat ze een mooie dame heeft gezien.
4e verschijning op Vrijdag 19 Februari 1858
Bernadette was niet meer bang, Zij voelt een onweerstaanbare innerlijk drang om naar de grot van massabielle te gaan, Zes of zeven vrouwen , onder wie de tante van Bernadette zijn meegegaan, Na amper drie weesgegroeten herhaalt zich de verschijning, ongeveer een kwartier, Een kleine ditailvoor de eerste keer neemt Bernadette een gewijde kaars mee naar de grot, Zij zal deze verder elke keer meenemen tot op 3 Maart 1958 de dag van de viertiende verschijningen.
5e verschijning op Zaterdag 20 Februari 1858
De Begeliedende groep is aangegroeid tot ongeveer 3o mensen. Die dag vertonen zich derelfde verschijnselen, Enals ze voorbij zijn is. Bernadette meteen het normale en eenvoudig kind altijd. En ze wil bijna niet praten over de verschijning, alleen zegt ze weer beslist, dat ze oguero de mooie witte dame, die glimlachte en haar groette, weest heeft gezien.
6e Verschijning op Zondag 21 Februari 1858
Deze Zondagmorgen zijn zo'n honderd mensen getuige van de vervoering van Bernadette, De blik van Maria schijnt een ogenblik over heel de aarde te gaan en zij zegt " Bidt voor de zondaars " In de namiddag wordt zij onderworpen aan een langdurige verhoor door de politie commissaris Jacomet. Zij is uiterst kalm en elke poging om haar zich zelf te laten spreken mislukt. Vader Soubirous laat haar beloven niet meer naar de grot te gaan.
7e Verschijning op Maandag 22 Februari 1858
In de bichtstoel zegt de kapelaan Pomain tegen Bernadette dat men niet het recht heeft naar de gang naar de grot te beletten, Vader Soubirous trekt zijn het verbod in, Deze dag zijn er zeker weer honderd getuigen, onder wie de dokter Dozous en verschillende de vooraanstaande mannen uit de stadje. Maria leert aan Bernadette woord voor woord een " klein spicaal gebed " Wat zij het geheim houdt. Zij zal dit voortaan haar het leven iedere dag bidden, Maria geeft nu een opdracht. " En ga nu aan de priesters zeggen dat ik wil , dat men hier een kapel bouwt"
8e Verschijning op Woensdag 24 Februari 1858
Twee en drie honderd personen zijn bij de grot samen gestroomd. Zij zien dat het gezicht van Bernadette een en al droefheid is. Zij kruipt op haar knien over de grond en af en toe kust zij de grond. Men hoort haar stamelen " Boete ... Boete ... Boete " Ze vetrelt dat de dame heeft di gevraagd heeft ald de boetedoening voor de zondaars.
9e Verschijning op Donderdag 25 Februari 1858
Weer is de omgeving van de grot propvol mensen, Zo uiterlijk te constateren is Bernadette's houding deze verschijning vreemd, maar dat komt door dat gene wat Maria tegen haar zegt " Mijn dochter. ik wil je alleen voor je zelf en alleen aangaande je zelf " een laatste geheim toevertrouwen, dat je aan niemand ter wereld zult prijs geven. En nu ga drinken en je wassen bij de bron en eet van het gras. Onder de mensen die dit zien. zijner die dingen " Ze is Gek " maar de bron wordt onder de handen van Bernadette de overvloedige bron ( 100.000 Liter per dag ) voor vele wordt dit het " wonderdadige water "
Dezelfde dag ondergaat Bernadette een verhoor bij de Procureur des Keizers, zonder enige succes voor de procureur. DE helft van 18 e dagen Verschijningen wordt vervolgd. Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. Ik toen in Lourdes heb ik een mooie boek met de Nederlandse vertaling gekocht en gelezen over het levan van Bernadette Soubirous tot zijn dood.
Bernadette was zeer geliefde, nederig, behulpzaam, vrome, Godsvruchtig meisje en soms voor haar in de moeilijkheden door de ondervragers van over de verschijningen. zie foto 5, en haar ouders zie foto 4.
Bernadette' s Grootvader de molenaar van Boly, verloor bij een ongeval het leven zijn vrouw stond met haar 4 kinderen voor de uitbating van de graanmolen en zo aanvaard zij Francois Soubirous, die met een huwelijk uit liefde en waar steeds eenheid en liefde zal blijven wonen, ondanks was hard tegengevallen en pogingen van buiten uit om ruzie te stoken.
op & Januari 1844 wordt hun eerste kindje geboren:
Bernadette, Na haar komen er nog 6 kinderen, waarvan er 3 kinderen al te jong zullen sterven. Bernadette was zelf nooit gezond geweest, Zij leed aan astma. Bernadette zal zich steeds met haar thuis haar ouders, zussen, broers sterk verbonden voelen.
De zaken op de molen van Boly gaan steeds slechter, Francios Soubirous is niet bekwaam om zelf de zaak te leiden. De klanten worden er te goed ontvangen. Terwijl hun graan gemalen wordt krijgen zij door Louise Soubirous Casterot, overvloedig eten en ndrinken aangeboden, maar de geleverde bloem (meel) vermindert van kwaliteit, ook wegens de slechte toestand van de molen en de klanten werden zeldzamer. Tenslotte is de familie Soubirous genoodzaakt om de molen van boly te verlaten voor een veel armoede in de steden.
Francios wordt dagloner, zijn werk wordt slecht betaald, kijken er zijn gezin niet mee onderhouden. Louise tracht ook wat mee te verdienen door het werken te gaan. Terwijl haar oudste dochter Bernadette op de kleine kinderen past. Het blijft niet alles bij ellende, er komt ook de schande bij. In de nacht van 26 maart 1857 worden twee zakken meel gestolen en al vlug wordt op Soubirous verdacht. Francios Soubirous wordt gearresteerd en zit hij in de gevangenis. Hij zou het wel geweest kunnen zijn meent de bakker, maar na 8 dagen wordt hij weer vrijgelaten wegens het gebrek van bewijs. Helaas kan hij nu nog minder gemakkelijk werk vinden en zo komt de grootste armoede in het gezin Soubirous.
IN datzelfde jaar komt Marie Lagues - Aravant ( een vriendin van Louise en Bernadette de 3 voedsters ), met het voorstel om de kleine Astma lijdster mee te nemen naar de Stad in Bartres. Daar zal zij een gezonder leven kunnen leiden, dan in de vochtige donker woonstede te Lourdes, en iets kunnen bij verdienen. De ouders stemmen er in toe. het is een mondje minder te voeden. Er is veel werk op de hoeve, het leven is er hard en Bernadette die de Katechismus lessen tot voorbereiding van haar eerste H. Communie dient te volgen, krijgt hier toe zelden de gelegenheid. Zijn wordt met de schapen naar de weide gestuurd van s'morgens tot de avond.
Marie Lagues probeert zelf de kleine wat katechismus les te geven, maar het vlot niet en dikwijlsleeft het kind met haar schapen alleen in de natuur. Bernadette was zeer vroom. Zij heeft steeds haar rozenkrans bij zich en bidt. Zij kent geen andere gebeden. In December sterft het jongste kind op de hoeve. het leven daar wordt ondraagelijk voor Bernadette en ze verlangt naar huis, Rond de kerstmis kan ze het niet meer uithouden. Ze vraagt om terug naar huis te mogen keren.
Met de toestemming van haar ouders verlaat ze rond 20 Januari 1858 de familie Lagues. Zij vindt haar familie terug in de meeste armzalige woonstede van de stad.
Het afgedankte " Cachot " de voormalige gevangeniscel, die zelfs voor de boosdoenders te slechte bevonden.
Het ogenblik naderde waarop Maria dit kind nodig had, om door haar tot de wereld te spreken.
De eerste verschijning te Lourdes had plaats . op de dag
11 Febuari 1858 de tijdens en na de verschijningen is Bernadette een voorop van belangstelling van bewondering en .... een afkeer.
tot de volgende over de verschijning van Maria aan Bernadette Soubirous Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. Het wordt licht met de hemelse blauw en ik ben uit de veren opgestaan en ging naar de beneden voor het ochtendontbijt. Nadien ging ik eerst naar het ziekenhuis voor de afspraak maken over de als ik de vrijwilliger voor de zieken en gehandicapten in het tijd kunt verzorgen en geholpen aan het brengen naar de grot en terug naar het ziekenhuis. Ik moest elke dag op 27 augustus tot met 5 september van 8.30 uur tot met 11.00 uur en andere week van 2.00 uur tot met 17.00 uur aanwezig zijn en behalve Zaterdag en Zondag niet. Oky.
Ik ging nog naar de grot daar stond Mariabeeld in nis en bad ik met de rozenkrans en 5 keer onder de H Mis als ik de misdienaar heb bijgewoond. Ik kreeg het boek van 5 talen zijn Nederlandse, Franse, Duitse, Spaanse en Engels.met het verwisselende woorden. In de middag ben ik naar Pic du Midi het hoogste bergen van Lourdes met een maginfiek uitzicht op de bergheten van de 2877 meter hoog. Ik met de begeleider samen klimmen naar het boven op de berg. sommige mensen namen met de ezel dat wou ik helemaal niet want de ezel was zeer koppig en dom. Toen wij op de berg stonden en zagen het uitzicht van het dorp Lourdes zeer groot en mooi. En dan ook over de grens Spanje. Even later de wolken drijven de langs ons voorbij en voel ik op het berg kouder met min 12 graden. Dan gingen we in de cafe om te verwarmen en dronken wij samen de glazen wijn. Heerlijk hoor!!! Daarna keerden wij per kabel naar het beneden en gingen naar het huis van Bernadette Ouders binnen en zagen daar zo heel erg armezalig huis met veel minder meubels met de afgesloten gaas. Dat het bezoekers in huis waar de houtenbed van Bernadette een stukje van bed wordt uitgehaald met de mesje voor de gedachtenis te bewaren. Het kleren, ondergoederen, schoeisel en andere dingen worden naar de tentoonstelling en museum overgebracht.zie de foto nr 3. Nou bestaat nu nog er kwamen heel veel bezoekers ommdaar te bezichtigen. Over een kwartier zijn wij in de tentoonstelling waar daar het kleren, ondergoederen, schoeisel, boekjes en andere dingen worden bewaard met ingesloten glas. En naar de museum die dasr het geschilderende schilderij over het leven van Bernadette en haar ouders, broers en zussen en familieleden. Ook over de verschijningen van Heilige maagd Maria en bronwater die heet de gave van Lourdes. En ook haar in het klooster als de verpleegster voor de zieken. Het was zeer geweldig mooi om voor mij te kunt bezichtigen. Verder gingen wij naar de Basiliek kerk van Paus Pius X. Het stond zeer groot kerk van hele land Frankrijk die hebben de drie delen kerk hebben gebouwd. De onderste kerk en midden kerk en bovenste kerk daar ben ik binnen gegaan en daar stonden veel altaars die het genoemde van de vijf tientjes van de Rozenkrans. Iedere dag kwamen de bedevaarders in de kerk dat waren altijd bomvol en het buiten bij de grot stonden ook de bedevaarders boor de H. mis bijwonen. Daar hebben meer dan 30 priesters aan de mensen de H. communie
uitgedeeld. En dan de rievier stromen de gave van Lourdes en ging ik naar de badhuis waar daar de bronwater vanuit de grot kwam stromen en ik heb mijn kleren uitgekleed en schoeisel uit en de dweil om aanbrengen, daarna ging ik in de bronwater en lag ik op de grond en de bronwater stroomt naar mij oren toe en begon ik flink hijgen van zeer koude bronwater en bid ik het weesgegroet, Nadien stond ik op uit de bronwater met zonder de handdoek afdrogen en wordt terug aangekleed en voel ik mijn lijf iets anders dan het begin. Ik heb al 7 keer in de bronwater gelegd en koop ik de fles met bronwater. En dan ging ik naar de kruisweg die moest ik van het begin op de trap knielen en bidden en verder een trede knielen en bidden tot 14 treden en de weg naar 14 staties en laatste het grote kruisbeeld met Maria en Maria Magdelna bidt het weesgegroet en sluit het gebed. Verder ging ik terug naar hotel en de avonddiner heb het goed gesmaakt. Ons hotel ligt de rivier die heet de gave van Lourdes die door de Bernadette haar handen van de grond heeft uitgehaald en stroomt nogmaals duizenden liters water uit de grond. Het was een groot wonder in Lourdes in 1858. Nu het volgende verhaal over het leven van Bernadette Soubirous. Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. hier vertel ik over de reis van Breda naar Lourdes in 1947. Vroeger bestaat de rugzakje niet veel en dus ik heb zelf een mooie rugzak de 7 zakken met ingesloten knopen gemaakt.en ook het boekje de taal van Nederlandse/Franse heb gekocht. toen ik op vakantie ging op Zaterdag 23 Augustus 1947 voor 3 weken en 3 dagen. ik nam de trein op de vooravond uit Breda via Roosendaal - Antwerpen - Brussel - Belgische/Franse douane moest ik van de trein uitstappen om mijn paspoort laten te tonen, daarna weer terug in de trein, reed door de land Frankrijk
het volgende morgen 24 Augustus 1947 aankomst aan de station Parijs Noord, en met de metro naar de koepel van Sint Pieterkerk en met de trap naar het boven en zg naar het omgeving van de stad Parijs. In de kerk zag ik een grote lans dat zeggen de Heilige Lans die tijdens de Franse Revolutie te Parijs is verdween, zou de punt zijn geweest van de Lans die onder de koepel van Sint Pieterskerk wordt bewaard. Dit zou de lans zijn geweest, waarmee de Heilige Longinus de zijde van Jezus Christus zou hebbendooroord, nadat deze gestorven was. en dan naar de beroemde kerk Norte - Dame Onze lieve Vrouw kathedraal te Parijs. Daar het bekende de kerkklokken dat de kerkklok de vrouw van Louis XIV, Marie Thereisa organiseerde een actie om de Notre - Dame een enrome kerkklok te geven. De Bourdon Notre - Dame , ook Emmanueel henoemd naar de kleinzoon van Lodewijk XIV. is een van de grootste klokken ter wereld. De Klok weegt 13 ton en heeft een klepel van 500 kg. ( hangt in de rechtertoren ) De Legende vertelt dat ze zo'n zuiver klank heeft, omdat Marie Theresia en andere adelijke dames hun zilverwerk hadden afgestaan, om dit met het brons van de klok te laten omsmelten. De feestagen kan men de klok om 9,40 uur en om 14,40 uur horen. Daarna ging ik naar de Effitoren de hoogste 314 meter. daar ben ik naar het boven gekomen met de trap. zag men naar de geweldige en enrome grote stad Parijs en ging ik weer naar het beneden per lift. Toen ik aan de Bodemgrond stond zag ik daar de kraam de verkoper van het broodje met hogdog en franse mosterd. Ik kreeg het water in mijn mond en kocht ik paar broodjes met hetdog. het smaakt zo heerlijk en begon mijn neus hevige prikkelen door de streke franse mosterd. En wandelde ik rustig op het plein zag daar een gescheurde tegel wat daar was het gebeurde, zo ja toen het Tweede Wereldoorlog begon en wordt het gevochten in stad Parijs en de franse troepen overgave aan de Duitsers op 22 Juni 1940, toen de dezelfde treinwagen aanwezig was en Adolf Hitler was ook daar aanwezig. De Franse Capitulatie als waarin in 1918 Duitsland de Capitulatie had getekend. Het franse leger tekende de overgave in dezelfde treinwagon. Later kwam Adolf Hitler op het ochtend 28 Juni 1940 in Parijs daar de effiltoren stond Adolf Hitler op de gescheurde tegel dat hij het woord heeft gezegd. mijn en geheel Duitsland overwint van de oorlog en begon hij zijn de vuist op zijn borst vast en trap hij zijn voet op de tegel. Dus de gescheurde tegel blijft het woord van Adolf Hitler heeft gezegd. en dan op 25 Augustus 1944 de stad Parijs bevrijd. En dan tegenavond ging ik naar de Station Austerlitz en stapt in de trein en de onderweg ging ik naar de restarurantwagon en daar hen ik zo heerlijk gegeten met het gebraden haantje, gebakken aardappels, groenten, en frisse vruchten en ijs. mijn buik zat vol en ging ik verder rusten en slapen. het volgende dag 25 Augustus 1947 de trein aankomst aan het station in Lourdes. ik begon de kipvel over mijn lijf dat voelde ik hier een hemelse paradijs. En kreeg ik het hulp van de begeleider dat ik al van te voren heb opgegeven dat ik doof ben. Samen worden per taxi vervoerd naar het prachtige hotel de naam Espange Hotel. daar ligt de naast rivier de gave van Lourdes, op 5 minuten van de heiligendommen en op 400 meter van de Basiiek kathedraal Van Sint Pius X. dus ik heb toch mooie meegenomen en ging ik per lift naar het boven een mooie kamer binnen en de koffers en rugzak zijn uitgepakt, daarna naar de douch en savonds het heerlijk maaltijd, nadien naar het buiten ging wandelen, daar waren zeer drukte in de grote dorp Lourdes en ook bij Bedevaartpark/Mariapark waren zeer ernome drukte daar worden toevallig de kaarsenprocessie gehouden, die iedere het bezoekers droegen de kaarsen met de papieren kapje wat er op staat Ave Maria Bidt voor mij Ave Maria! Ave Maria! Ave Maria! en kreeg ik het dorst en nam 1 kilo heerlijk druiven voor 50 franc cents. zo ja dat was het goedkoopste. de late avond ging ik onder de wol en tot volgende dag wordt vervolgd. Rene van der Veen.

Lezers en kijkers. Ik vertel over de fotos van nr 1 t/m nr 8.
1. Maria verschijnt aan Bernadette Soubirous in Lourdes.
2. Het bezoekers de bedevaart uit de alle werelddelen.
3. Huis van Bernadette ouders.
4. Ouders van Bernadette Soubirous.
5. Het jeugdleven van Bernadette.
6. Intrede in het klooster Zusters van de Liefde.
7. Het lichaam van Bernadette Soubirous.
8. Het lijk van Bernadette in prachtige glazen schrijn.
Hiermede schrijf ik over het leven van Bernadette.
Rene van der Veen.

Rene van der Veen zal hierover verder schrijven...

Jan Keizer