Rene van der Veen en Wim Heerschop

Toen jullie op IvD waren, sliepen jullie op matras met stro? Klop dat?
Vanaf 1948 sliep ik op matras met harde haren en daar was ook niet zo lekker om te liggen, want dan kreeg ik regelmatig prikjes in mijn lichaam, want er kwamen enkele harde haartjes uit de matras en plukte ik ze uit matras en bekeek ze heel goed om te weten en erachter te komen wat voor haartjes ze waren. Natuurlijk vroeg ik me af: zijn ze afkomstig van afgeknipte paardenstaarten of varkensharen van IvD boerderij iets zo?
Rond 1960 of eerder kregen we eindelijk betere matras met piepschuim.

Jan Keizer

vorige heb ik diit op de site op variatie 3 geschreven en nu ik herhaal weer. De boven foto vond ik helemasl geen aangenaam van mijn goede geheugen zoals ik zelf heb meegewerkt van het schoonmaken in het voorzomertijd. Daarvoor ik vond zeer groot schande en helemaal niets aangedacht voor de gezondheid. Dit gebeurde het zeer vaak van het verleden toen ik kleine jongen op de speelplaats heel genoeg heb gezien en dan aan mijn het buurt in 1940. Het grote schoonmaak in de kleine,grote en bovenzolder slaapzaal en okk in elke klassen dat de grote jongens zijn hun werk moesten accepteren. De jongens moesten de matrassen van elke cellen uitgehaald en gedragen achter de rug en de hoven hoofd met de trap naar beneden en naar het buiten de speelplaats op de lange bank erden gelegd en verder moesten kloppen. De stoffen vlogen naar het lucht die ruikt de stinkende van de matrassen. Sommige matraassen lagen de plekken van het uitgedroogde geplast, overgeven, diarree, bloedingen van de gewonde letsel. Zo verschrikkelijk dat worden nooit de afgekeurde matrassen verwisseld. Na de kloppen van de matrassen weer terug nszr de slazpzaal die niet hetzelde op de plaats heeft gelegd. Toen ik s avonds rond 9 uur naar de slaapzaal bij mij cel zag ik de matras die de overgebleven urnieplekken die was niet van mij. Tuurlijk ik was erg kwaad en kreeg ik het misselijk van . Ik heb Br Alcuino op mijn verzoek gevraagd dat de matras was niet van mij dat wil ik de andere matras vervangen van de andere. Maar Br Alcuino zeidr dat de matras is al schoongemaakt dus kunt je nu maar lekker liggen slapen. Zo potverdomme zeer hardkwaaie broeder. En enkele dage kreeg ik mijn benen met bijna hele met rodde vlekken en ben ik naar aphotheek gegaan en laat de ziekenbroeder Br Josaphat zienen zeide dat gaat het vanzelf over en wordt helemaal niets geholpen. Over paar dagen met mijn eigen wil dat ik met de Directeur J v Overbeek spreken dat heb ik het gedaan en laat ik mijn benen zien en heb ik verteld dat na het schoonmaak van de matras met het uitgedroogde urnieplekken door de jongen naar mijn op bed heeft gelegd dat was niet van mij. En weet dat ik vroeger de lsngedurende zieke heb gehad en ben ik bij de ziekenbroeder Br Josaphat geweest daar wordt niets geholpen. O antwoordt de directeur van Overbeek dat zal hij met Br overste Cheophas bespreken, dat heeft het gedaan dat de vuile matrAs wordt mojn de cel gehaald en wordt het buiten van ivd gebracht. ( laten verbranden?.) en wordt de andere goed en schoon matras bij mij cel gelrgd en dan kan ik weer verder slapen. Maar wel bijna altijd heb geslapen door de onaangenaam van de harde bed. En later worden door de dienstmeisjes overgenomen toen de jongens op vakantie gingen, en wordt het gebpuw van ivd schoon gemaakt door de dienstmeisjes. Eindelijk was zeer verstandig van de directeur van Overbeek en dan Mgr Hermus de oude Directeur zat in de rusthuis doet hij helemaal niets. De boven foto zo wel meermalen in het jaren hebben meegemaakt onder de dirrcteur Mgr Hermus. En de opvolger de directeur was alles afgelopen gelukkig maar!!! Rene van der Vedn.

Ha een bekende foto waar ik ook aan mee gedaan heb. Het bekende stofkloppen van de strozakken in het voorjaar. Ik zie een jongen met een mattenklopper. Zoveel waren er nog niet. Wij gebruikte de stokken vanuit het gymnastiekzaal. Alle strozakken van de slaapzalen naar de speelplaats, op schragen leggen en dan gingen de jongens in de rij lopend op de zakken slaan. Leuke herinnering over die tijd.

Wim Heerschop