41. Verkenners (1)

1

2

3

©IvdVariatie

4

5
Rene van der Veen

6
Kazerne marchaussen te Breda

7

8
Jan van Hoof

Rene van der Veen

Reactie plaatsen

Reacties

Rene van der Veen
12 jaar geleden

Lezers en Kijkers. Vorige het verhaal over Jan van Hoof dat hebt je wel gelezen. Zo was wel erg spannende en drama verhaal. De Boven foto 5 de gekleurde St Joris. dat ik vorige heb geschreven dat op ivd de boven zolder van onder de kleermakerij aan de muur zo groot en buitengewoon prachtige het gekleurde St Joris met het witte paard door Br Arno heeft geschilderd. Nu was het geheel verdween door de sloperij. Daarom ik hier het verhaal St Joris op de site schrijven. Eerste plaats mag ik wel overschrijven dat Jan van Hoof van zijn groot dapperheid van de redder der Waalbrug Nijmegen dat de vergelijking van St Joris dat hij ook het heeft gedaan.
Joris en de legende 23 April Heilige Joris Martelaar. Veel in ons van de heilige Georgius niet bekend. Zijn naam is beter bekend als St Joris met de draak. Zijn propulairteit in het oosten en het westen heeft hem op de Romeinse kalender gehandhaafd. Hij werd geboren in Cappadocie ( een landstreek in kleine Azie Turkije) en ondergang ongeveer in het jaar 303 tijdens de vervolging van Keizer Diocletianus in Palestina waarschijnelijk te Lydda. het huidige tegelijk met andere geloofsgenoten de marteldood. De ridderlijk figuurvan Sint Joris heeft altijd een bijzondere verering genoten. Richard Leeuwenhart stelde hem aan tot patroon van de kruisvaarders en de nationale synode van Engeland verklaarde hem in het jaar 1222 tot patroon van Engeland. De Katholieke verkenners hebben de strijdbare martelaar tot patroon gekozen en is deze dag bijzonder voor hun een feestdag die afgesloten wordt met een groot kampvuur.
De Best bewaaarde legende over de heilige Joris is die met de draak te zijn tijd werd het land door een draak getiranniseerd. Dagelijks verslond hij twee schapen, die hem geofferd werden zodat hij zich rustig houden zou, toen de laatste schapen op deze manier verdwenen waren eiste de draak mensen offers. als eerst voel het lot op de dochter van de koning. In bruidskleren trad zij daar dood tegenmoet, maar St Joris viel de draak met de lans aan en verwondde het gedrocht. Hij beloofde de koning en het volk dat hij het ondier doden, zou als zich iedereen door hem zou laten dopen. Toen koning en volk akkoord gingen doodde hij het ondier en op die dag lieten zich 15.000 mensen dopen. In 305 werd de heilige Joris door de christenvervolgers vastgenomen en gefolteerd. Hij werd op een rad gelegd en in ongebluste kalk gedrenkt. Hij liep echter geen letsels op, onder de indruk van dit wonder liet de kezerin te dopen, omdat ze zich tot het christelijk geloof bekende werd ze samen met St Joris op de toren van de stadsmuur onthoofd. Dit alles zou gebeurd zijn in het beloofd land.
De heilige Joris is een van de 14 noodhelpers. zijn de patroon van Engeland - padvinders - verkenners - boeren - mijnwerkers - kuipers - zadelmakers -toeristen - ziekenhuizen - soldaten - militairen - gevangenen - ruiters - vee - strijd inelke vorm. Patroon tegen levensgevaar - bekoringen - koorts - pest. Patroon het weer en helper in nood. De beschermheilige van Engeland is St George 9 St Joris ) Lord Baden - Powell ( de oprichter van Scouting ) heeft een verband gelegd tussen Scouting en deze beschermheilige Lord Baden - Powell vond het belangerijk dat er op 23 April ( de gedenkdag aan St Joris was een dappere ridder die niet alleen zei dat hij goed is, maar ook goed doet. ( zoals precies hetzelfde als Jan van Hoof was een dappere verkenner de redder der Waalbrug Nijmegen.
Tijdensde installatie legt iedere Scout een belofte af. St Joris dag is het moment om jaarlijkse deze belofte te hernieuwen. Om weer eens te herhalen wat men hij bij de installatie beloofd heeft. St Joris doet zich zelf ook een belofte. hij zal de stad redden en niet terugschrikken van de draak. Als hij op weg gaat en bang wordt, denkt hij terug aan wat hij zichzelf beloofde. Daarvoor vond hij kracht en moed om verder te gaan. St Joris is binnen Scouting een internationale feestdag over de hele wereld viereb. Scouts deze dag en staan stil bij " goed " en "kwaad " De rode tulp op St Jorisdag is een tijpisch Nederlandse traditie de tulp staat symbool voor het rode bloed van de draak, volgens de legende verliest St Joris, nadat hij de draak had overwonnen, Op de thuisreis druppels bloed, overal waar een druppel bloed viel, groeide een tulp. De rode tulp is ook het symbool voor het goede werk dat St Joris deed. En ook voor de overwinning van het goede over het kwade worden tulpen als symbool gebruikt. Vandaar dat we op St Jorisdag dus een rode tulp gebruiken. Er gaan ook verhalen dat er oorspronkelijk rode rozen in plaats van tulpen werden gebruikt. In verband met de kosten ( en de beschikbaarheid ) werd er echte uitgeweken naar tulpen. ( Je kunt natuurlijk ook nog andere rode bloemen kopen of zelf maken ) Dat het om rode bloemen gaat, staat iedere geval vast. Rood is de kleur die onlosmakelijk met St Joris is verbonden. St Joris wordt altijd afgebeeld in een wit kleed met een rood kruis en ook op zijn schild staat een rood kruis. Vandaar dat het rood ook terugkomt in de vlag van Engeland. ( St Joris is immers de beschermheilige van Engeland ) Belofte tijdenshet kampvuur wordt de belofte hernieuwd, terwijl idereen zijn/haar tulp in het kampvuur gooit. ( de rode tulp als symbool voor het goede wat je doet } zo mooi en prachtige van Heilige St Joris de Patroon van de Nederlandse Padvinders - Verkenners en Gidsen
Rene van der Veen.

Rene van der Veen
12 jaar geleden

Lezers en Kijkers. Scouting de Verkenners - Padvinders in oorlogtijd. Scouting werd in de Tweede Wereldoorlog 1939 - 1945 niet in elke land hetzelfde behandelde. in veel landen kon Scouting alleen verborgen doorgaan, terwijl is andere landen het in de openbaarheid kon. Dit artikel gebasseerd verhalen over hoe Scouts zich gedroegen in deze moeilijk tijden. Lord Baden -Powell stond bekend in zijn tijd als de voorvechter van verbroedering tussen verschillende nationailteiten. Het moet dan ook verschrikkelijk voor hem zijn geweest dat er misbruik werd gemaakt van zijn gedachtengoed door nationaal - socialistisch jeugdorganistaties. Als de Hitler jugend en de jungdstorm alhoewel Baden - Powell altijd de scheiding tussen Scouting en leger benadrukte, benadrukte hij ook dat je loyaal moest zijn aan " Keng and conty " Helaas is Baden - Powell in deze periode overleden op 8 Januari 1941 soldaten en Scouts blank en gekleurd, droegen hem naar zijn graf. In Duitsland was erg propulair in Duitsland tot ongeveer 1934 - 1935 toen bijna alle organistaties opgeheven werden en de leden gedwongen werden lid te worden van de Hitler jugend, zoals de andere bezit van de Duitsers hadden de Scouting verboden. Vooral in Tsjecho - Slowakije was zeer ergste wat in de oorlogtijd waren gebeuren. Eerst voor de oorlog was de nationale Scputing organistatie Junak de twee na grootste van Europa en de zes na Grootste ter wereld. Tsjecho - Slowakije was het eerst land dat ten prooi viel aan de opmars van Hitler. In September 1938 werd het land gedeeltelijk ingenomen en in Maart 1939 viel de rest. Na de invasie van de Duitsers werd de wet gewijzigd. " ik beloof op mijn eer en geloven "
1) Dat ik mijn plicht zal doen tegenover mijn land de republiek Tsjecho Slowakije.
2) Dat ik van haar zal houden en zal werken voor de bevrijding van mijn land.
3} Dat ik mijn hopman's orders zal gehoorzamen en ze zonder aarzelen zal opvolgen.
4) Dat ik hou van mijn Scouting broeders, Ze nooit zal verraden en ik bereid ben mijn leven hierover te geven.
De Scouting organistaties werden onmiddelijk ontbonden door de Duisters, dat dragen van het Scouting uniform werd verboden, de nationale vlag die boven de kampterrein uitstak moesten worden vervangen door de Swasika. De Scouts weigerden , bij een inval van de Duitse Politie zagen ze de uniformen en namen ze in beslag, de Scouts moesten in hun ondergoed naar huis, ook het uithangen van de nazi's vlag werd geweigerd. Immers mochten de Scouts van de Duitsers geen bomen vellen, hoe moeten ze dan een vlaggemast maken.
De nationale vlag bleef zichtbare op de grond en werd hij invallen afgedekt. OP vele andere manieren werd er verzet gepleegd, Zo werden er bijvoorbeeld honden ingezet om boodschappen over te brengen. Er werd een schot over hun hoofd afgevuurd, bleven ze zitten, dan werden ze ingenomen en werden ze ingezet op het slagveld. De Tsjechisch Scouts gingen de honden trainen en maakte achter watjes van ze, Tijdens de bevrijding waren de Scouts erg actief tijdens de gevechten, de verzetbewegingen bestond voornamelijk uit Scouts en voormalige voortrekkers. In de Amerikaanse maar ook in de Russische zone deden overal Scouting uniformen en
zelfs hele groepen op jongens bouwden barricades op straathoeken en meisjes helpen in de ziekenhuizen. Echter na de bevrijding van Tsjecho - Slowakije in 1945 werd Junak weer opgericht en was toen even deeen na grootste ter wereld in 1948 werd zij weer verboden door de Sovjet Unie geinstaieerde Regering.
De wereldjamboree is een grote bijeenkomst van Scouts in de leeftijd van 14 tot 17 jaar uit landen verspreid over de gehele wereld. De wereldjamboree wordt iedere vier jaar in een andere land gehouden. De eerste Wereldjamboree werd in 1920 gehouden in Engeland.
De Wereldjamboree werd tweemaal in Nederland gehouden in 1937 en 1995 . Dus op 31 Juli Tot met 9 Augustus 1937 wordt 5 de Wereldjamboree gehouden in Nederland in het plaatsje Vogelzang en dat ligt in de buurt van Haarlem. Er zijn 27.100 deelnemers uit 35 landen en 16.526 buitenlandse deelnemers. en volgt op 1 Augustus tot met 11 Augustus 1995 in Dronten en eiland De Zegge in Zeewolde Flevoland Er zijn 169 deelnemers uit de landen en 29.060 deelnemers Scouts..
Laatste Wereldjamboree in 2011 wordt gehouden in Zweden in Rinkaby en aan het buurt de Wereldjamboree in 2015 wordt gehouden in Japan in de stad Yamaguchi. Nationale Jamboree 2012 gaat niet door. Jammer!!!
Dat de Nationale Jamboree niet doorgaat de reden hierover is dat het aantal aanmeldigen voor het evenement veel lager is dan verwacht, ook een eventuele doorstart in afgeslakte vorm om financiele reden niet haalbaar en biedt wat ons betreft te weining mogelijkheden voor een NJ =
waardig programma. Alle groepen die zich reeds hadden ingeschreven hebben inmiddels hierover bericht gehad
van ons. Men Hoopt het Volgende Keer Beter! Scouting Insigens - Embleem - Badges N.L.
Het nu het logo van de vereniging betreft of een aandenken aan het jaarlijkse kamp, een geborduurd insigne hoort er bij! Embleem en Badges heeft al talloze Scouting insignes naar tevredenheid gemaakt en we zijn
er trots op dat de vereningingen telkens bij ons terug blijven komen. Ik wens de Verkenners - Padvinders en gidsen veel succus voor de toekomst!!!
Rene van der Veen.

Rene van der Veen
12 jaar geleden

Lezers en kijkers. Hier volgt het verhaal van Jan van Hoof. In het Kronenburgerspark werden vijf lichamen begraven, nadat ze vervoerd werden vanuit Terminus op brancards, Getuige hiervan is Wim Broekmeijer 17 jaar oud die aan de schoen dat er ook een burger werd begraven. 1. LT/ SGT Willian T. Berry en Royal Engineers Herbegraven de Jonkerbos met opschrift overleden 21 September 1944 ( 19/09/1944 ) 2. Guardsman Albert Shaw en 2 nd Bat Grenadier Guards herbegraven de Jonkerbos met opschrift overleden 21 September 1944 ( 19-09-1944 ) en een burger begraaft in Venray.
De Benaming " REDDER DER WAALBRUG " viel pas in het hoofdkwartier van de B.S. ( Binnenlandse Strijdskrachten ) dat pas verplaatst was van " DE BONTE OS " naar de St Annastichting Groesbeekseweg Nijmegen. Twee officieren van de Prinses Irene Brigade kwamen de leider van de Nijmegense B.S. de reserve kaptein J.E.J. Janssen feliciteren de namens het opperbevel voor de geslaagde sabotage aan de Waalbrug. Janssenwas stom verbaasd, omdat hij hen eerder had moeten weten, dat sabotage aan de brug onuitvoerbaar was, Ingenieur van Rijn werd ontbonden, omdat de bezig was geweest om de commandant van het Duitse " Sprengcommando " te overreden, wat mislukt was, Van Rijn, de vroeger leraar natuurkunde van Jan van Hoof, herinnerde zich een bezoek van zijn vroeger leerling, waarin om advies gevraagd werd om de brug te redden. Hij had dat sterk afgeraden. Nu dacht hij hard op " MISSCHIEN JAN VAN HOOF? " Het gevolg wasdat men Jan van Hoof ging zoeken. Hij was het laatste gezien op een Verkenningswagen, die niet was teruggekeerd. Men vond de portemonnee van Jan van Hoof en de Getuige van zijn dood en men gaf opdracht het graf van de onbekende te openen. Van Rijn identifceerde zijn oude leerling, Jan"s lichaam werd herbegraven op rustoord aan de Postweg Nijmegen. Het grafkruis droeg de simple tekst. HIER RUST JAN VAN HOOF. HIJ STIERF VOOR ZIJN VADERLAND. GEBOREN 7 AUGUSTUS 1922 OVERLEDEN 19 SEPTEMBER 1944. Jan van Hoof werd herbegraven op de R.K. Begraafplaats Daalseweg Nijmegen. Ook hier vond Jan van Hoof geen laatste rustplaats. Hij moest wijken voor de bouw van een supermarkt voor de 4e maal werd hij begraven, nu op de vredehof aan de weg door Jonkerbos Nijmegen tussen verschillende gesneuvelde verzzetsstrijders. vak Erehof graf nummer 14. Op zijn graf een steen met de tekst:
KONINKRIJK DER NEDERLANDEN J>J>L> VAN HOOF RIDDER M.W.O. 4 KL LID N.B.S. 7-8-1922 --- 22-9-1944
( M.W.O. = Militair - Willem - orde en N.B.S. = Nederlandse Binnelandse Strijdkrachten ) OP de steenis de overlijdensdatum 22-9-1944 fout in het slachtoffer registervan de oorlogsgravenstichting ( O.G.S.) staat de overlijden datum wel goed NIJMEGEN 19 SEPTEMBER 1944. Daar waren zeer hoge Belangstellingen aanwezig voor het herbegraven van Jan van Hoof en vooral zeer liefhebbende van de Padvinders waren ook aanwezig.
Jan van Hoof kreeg het zeer hoge onderscheidingen. Hierop staat er op Hierop op wat er op heeft geschreven. lid N.B.S. (Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten) geeft Jan van Hoof een status als Militair. Hij werd als militair voorgedragen voor een Amerikaanse Militair dapperheid onderscheiding. De Keus was tussen de '" MEDAL OF MERIT " OF DE " LEGION OF MERIT "
UIteindelijk werd Jan van Hoof als de Burger(PARTIZAAN) zeer hoog onderscheiding met de " MEDAL OF FREEDOM WITH BRONZE PALM " die Generaal Majoor James Gavin op 17 September 1945 aan de ouders van Jan van Hoof overhandigde. IN 1946 Ontvingen zijn ouders uit handen van KONINGIN WILHELMINA op de Grebbeberg Nijmegen het versiersel van de legendarische MILITAIR WILLEM ORDE (1815) postuum ingeschreven in het register met de mutatie " REDDER VAN DE WAALBRUG " DE Koning van Groot Brittannie deed niet onder de onderscheidde Jan van Hoof postuum met de
" COMMECTATION FOR BRAVE CONDUCT " moge Hij rusten in vrede, was een wens die nogal prematuur was zoveel eer gegeven aan een gevallen verzetstrijder creert altijd een spanningsveld De onbeantwoorde vragen als dekmantel diend laaide de discussie op, zelfs buiten Nijmegen een Militair Willem orde krijgt men immers niet met het " voordeel van de twijvel " Jan van Hoof leeft voort in de verschillende Scoutgroepen, die zijn naam hebben gekozen. Hij leeft voor op deze verschillende herdenkingsmonumenten. op de brug, in de hezelstrand en bij het Canisius college. In zijn grafsteen op de vredehof in de naam van " HET JAN VAN HOOF-KRUIS "
de reddingsmedallies van de Verkenners en Padvinders en natuurlijk in het Nijmegenseoorlogsmonument in de volksmoord genoemd. " HET JAN VAN HOOF MONUMENT " Bij dit monument vinden de herdenkingen plaats om die reden in het een goede zaak om deze herdenkingen tot in lengte van dagen te contineren. De Plaquette ziet de foto 7. staat er op " HIER VIEL JAN VAN HOOF REDDER DER WAALBRUG 19-9-1944 ligt nu op het Joris Ivensplein te Nijmegen. Wel verdienste onderscheidingen van de Padvinders voor Jan van Hoof die er op staat heeft ingeschreven. Aan Padvinders kan een erekruis worden toegekend genaamd " JAN VAN HOOF-KRUIS " Het kruis uitgevoerd in bronen met rood lint is de hoogste onderscheiding voor moed: het wordt alleen toegekend, als de betrokkende bijzonder moed heeft getoond en groot levensgevaar heeft getrotseerd. Het kruis uitgevoerd in Zilver en Blauw lint wordt toegekend als de betrokkende moed heeft getoond zonder dat direct levensgevaar bestond. Het erekruis wordt gedragen boven de rechterborstzak of op de dienovereenkomstig plaats op de trui. Een insigne van stof met een achtvormige knoop in de kleur van het lint wordt tesamen met de onderscheiding uitgereikt. Dit wordt in uniform gedragen boven de rechts borstzak indien het bezwaarlijk is de onderscheiding zelf te dragen. Jan van Hoof de 3 Hoge Onderscheidingen van moed en de hoogste Decoratie van de " Vereninging de Nederlandse Padvinders " waarvan onderdeel de vereinging " De Katholieke Verkenners " Brons, Zilver en goud waarbij Brons de hoogste graad is. Jammer dat Jan Van Hoof ter plaats in Nijmegen heeft door de Duitsers doodgeschoten en als hij het overleefd zou wel misschien (zeker) aan het buurt de Redden der Rijnbrug te Arnhem om het noorden van het land zouden komen bevrijden door de geailleerden. zo de enige 20 jarige dapper student Jan van Hoof de echte bevrijder voor iedereen in Nederland.
Jan rust in vrede en blijft hem ter gedachtenis van ons uitdankbaarheid. Rene van der Veen.

Rene van der Veen
12 jaar geleden

Lezers en Kijkers. Ziet de boven foto 8 die heet Jan van Hoof. Hij was zeer dapperheid van zijn verzetstrijder, Partisaan en de redder van de Waalbrug te Nijmegen in 1944. Hier schrijf ik wel heel lange verhaal over het leven van Jan Hoof. Het woord zegt men: EENMAAL IN JE LEVEN IETS GOED DOEN ... ! VERZETSHELD JAN VAN HOOF. Hij was geboren in Nijmegen op 7 Augustus 1922 en zijn naam genoemde Jan Jozef Lambert van Hoof. Hij was een Nederlandse verzetstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog 1944. Hij kwam op zijn 10 jarige leeftijd in aanraking met de Padvinderij ( toen heette Scouting nog Padvinderij ) Hij maakte als de Verkenner de Wereldjamboree in Vogelzang in 1937 mee. (de omstreks bij Leiden tussen Haarlem). Toen de Duitse Bezetter in Nijmegen bezette, studeerde hij aan de katholieke universteit Nijmegen en kwam hij terecht in het studentverzet. Tijdens de oorlog bleef hij de lid van de Padvinders Beweging (Scouting) ook toen dat na 2 April 1941 illegaal was. Op 19 September 1944 gaf van 22 jarige Jan van Hoof enkele tekeningen van Duitsers versterkingen rond de Waalbrug bij hotel Sionshof nabij de Heilige Landstichting. Het hotel fungeerde als een verzamelpunt voor de geailleerde militairen en oorlogsverslaggevers. Op 20 September 1944 waren er zware gevechten rond de bruggen bij Nijmegen. De situatie voor de Duitsers werd steeds slechter naar mate
de Amerikanen en de Britten steeds meer terrein wonnen. SS Kolonel Heiner Harmel van de 10 SS Panter divison Frindsberg gaf opdracht om de verkeersbrug op te blazen, maar de explosieven kwamen niet tot ontploffing. De Lont van de explosieven waren al op 18 September 1944 door de 22 jarige Nederlandse Student Jan van Hoof doorgesneden. Jan van Hoof een Padvinder die lid was van het verzet. De eerste is overtuigd dat de 22 jarige student Jan van Hoof Maandagmiddag 18 September 1944 tussen om 13,30 en 15,00 uur, tijdens een hevige artilleriebeschieting op de brug, waardoor de Duitsers dekking zochten over het wegdek naar de overkant is gelopen en daar de draden naar de springladingen heeft doorgeknipt. Een zeldzaam document is bewaard gebleven over de Duitse verdediging aan de Waalbrug, Vakhof en Belvedere, waarvan Jan van Hoof had meegewerkt. Na Thuiskomst op 18 September 1944 bleek het huis van de Familie van Hoof zwaar getroffen en vond hij gelukkig zijn ouders terug in de kelder van een ander huis in de museum kamstraat aan verschillende personen, waaronder zijn ouders heeft hij zich uitgelaten dat de Waalbrug was gered. Hij legde daar veel overtuiging in zijn stem en gebaar. wat hij niemand vertelde was wat hij precies had gedaan. De volgende morgen zweeg hij over zijn actie op de brug eveneens, terwijl hij wel uitvoering detalis vertelde over de Waalbrug aan de Geailleerden, doch weigerde als gids mee te gaan met een partrouille van het verzet dat in het gebouw het ontstekingmachanisme voor de verkeersbrug zou zitten serieus werd genomen. De informatie bleek onjuist!!! Toen dat niet het geval bleek werd een partrouille wagen naar de spoorbrug gezonden, waarop Jan van Hoof op het laatste moment opsprong omdat hij het cafe wel wist waarin het onstekingsmechanisme van de spoorbrug zou zitten. Als de verkenner (gids) meegegaan met een verkenningsvoertuig, een Humber zittend op het spatbord, rijdende richting spoorbrug door de ziekenstraat via de houtstraat en de lange Hezelstraat. De Humber F 195193 werd onder de vuur genomen, doch werd gemist. Op de nieuwe markt aangekomen opende een Duitse 20-mm snelvuurkanon in de voortuin op de hoek van de lange Hezelstraat en de Kronenburgerssingel. Het vuur op de verkenningswagen. De Britse beantwoordde dit met een paar vuurstoten van hun mitrailleurs. Het mocht niet baten, want de Humber werd getroffen en vloog meteen in brand als de levende fakkels kropen ( de hulp van Jan van Hoof) L.V.Sgt Willian T, Berry, Royal Engineers en zijn chauffeur de Guardsman Albert Shaw uit het brandende voertuig en sleepten zich nog over het wegdek van de Hezelstraat. Waar ze in elkaar zegen en de geest gaven. Jan van Hoof had het vijandelijke vuur overleefd, maar werd even later toch door toegesnelde Duitsers te pakken genomen met zijn handen omhoog namende Duitsers hem zijn papieren af, trokkende oranjeband van zijn mouw en schopte hem waar ze hem konden raken, Terwijl ze " DU PARTISAN "schreeuwden, ten slotte schoot een van de Duitsers hem door het hoofd . ( Er meldde zich later een getuigevan dit vooral ) De lijken bleven twee dagen liggen, zonder dat iemand ze aanraakte. bij de ingang van het Kronenburgerspark van de Hezelstraat. De verbrande verkenningswagen stond op de hoek Kronenburgerspark/Hezelstraat tegen een boom. wordt Vervolgd. Rene van der Veen.

Rene van der Veen
12 jaar geleden

lezers en kijkers zie de foto 6 de kazerne van koninlijk Marchaussee Dr Baetenburglaan Breda. Daar in de oorlogtijd waren onder de bezetting van de Duisters en dat werden heel volop de spullen van de Padvinders waar de adminstratie, archieven, shopswinkels, uniformen enz van de Padvinders en gilde zijn door de Nazi' s groep in beslag genomen en werden overgebracht naar de kazerne van kon marchaussee en later werden vervoerd naar de Hitlerjeugd in Duitsland.. In 1944 de bevrijding van de stad Breda de bezetting van de Duisters zijn verdreven en overgenomen door de Poolse troepen, daar het overblijfsel spullen zijn weinig gevonden en de achter van de kazerne lagen het verbranden van de in beslag van de spullen. De padvinders en voortrekkers daar werden onderzocht en op het rapport heeft ingeschreven.
Rene van der Veen.

Rene van der Veen
12 jaar geleden

Lezers en kijkers. vorige het verhaal over Robert Baden - Powell. Toen de Adolf Hitler in 1933 de macht over het hele land Duitsland beheersde hij de spech over de vernietigingen van de joden, zigineurs, gehandicapten, Ook voor de Padvinders (scouting) wordt gehouden in de stad Berlijn. Voor Robert Baden - Powell zich zelf zo angstig dat de alle scoutingen in hele Europa en gedeelte het wereld zo mogelijk laten vernietigingen en of overheveld naar de Hitler Jeugd. Nu aan het Buurt over de Scouting in oorlogtijd in Nederland. Toen de Nazi' s Nederland in 1940 binnen vielen, heerste er grote onzekerheid binnen verschillende jeugdbewegingen van Nederland. Het was immers bekend dat in Duitsland de Nazi' s na de macht overname van Januari 1933, alle Scoutingorganistaties hadden verboden en de jeugd hadden gedwongen deel te gaan uitmaken van de Hitler Jugend (voor de Jongens) en de Bund Deutsshe madel (voor meisjes). In het door hen geannexeerde de inval in Oostenrijk was scouting onmiddelijk verboden en de leiding was naar het concentratiekamp in Dachu gezonden. Hetzelfde lot onderging de Tsjecho-Slowaase organistatie terwijl in Polen Scouting onmogelijk werd gemaakt en verboden. Feitelijk verwachtte men in Nederland niet anders. Het werd een angstig afwachten, maar in eerste instantie gebeurde er niet veel de Nederlandse padvind(st) er vereningingen bleven zo goed als het ging verder funstioneren, activiteiten buiten waren echter nagenoeg niet mogelijk het kamperen werd verboden, evenals het houden van kampvuren en het in het openbaar, gebruik van kaart en kompas maar verder niets. Duisters nazi's waren van mening dat Nederland feitelijk nog tot het Duitse Rijk diende te behoren, door hun gezamelijk germaaanse wortels. In de jaren 1940/1941 begon men maar vast met ' Gelijkschaeling ' het streven naar eenheid van het Nederlandse volk, om het als geheen makkelijk bij Duitsland in te lijven. In het streven naar eenheid werden eerst alle politieke partyen en de daarbij behorende jeugdorganistaties opgeheven, (behalve het zwarte front en de N.S.B. met haar national jeugdstorm (N.J.S.). Daarna was het de bedoeling om ook de Nederlandse Jeugd " gelijk te schakelen " door de Nederlandse Jeugdorganistatie te creeeren. De leiding van alle niet politieke organistaties (waaronder Scouting ) werd uitgenodigdvoor een vergadering waarop gesproken zou worden over de toekomst van de " aan haar leiding toevertrouwde jeugd " Oook de nationale Padvinders raadgaf gehoor aan deze groep. De leiding van de nationale jeugdstorm zette de plannen uiteen. Men stelde voordat alle organistaties , inclusief de N.J.S. zich zouden ontbinden om een daarna samen een echte zuiver Nederlandse jeugd beweging op te richten. Tot verbazing van de N.J.S. was men niet enthousiast en bleken meerdere bijeenkomst nodig. De Nederlandse Padvinders raad weigerde iedere medewerking. Overigens werd niet door iedereen de opinie gedeeld dat het oprichten van een nationale jeugdbeweging een slechte idee was. Een van hen was Ernst Zilver, leider bij de Amsterdamse Jan van Nassaugroep. Na de Duitse inval stak hij oorsprinkelijk zeer oranjegezind, maar daarin erg teleurgeseld na de vlucht van hat Koninkrijk Huis naar Engeland. Zijn sympatheen voor de N.S.B. niet onder stoelen en banken, toen de Nederlandse Padvinders voet bij stuk hield, en niet wilde opgaan in een grote jeugdbeweging, besloot hij met zijn hele groep 9 of wat daar inmiddels nog lid van was ) het lidmaatschap van koepel vereninging N.P.V. op te zeggen en over te stappen naar de N.J>S. Landelijk gezien waren er onder de Padvinders echter maar heel weinig overlopers.
Op 2 April 1941 nam de bezitter het bestuur tot het verbod van Scouting en op 9 April 1941 verscheen in de dagbladen van A.N.P. bericht dat de Scouting organistaties verboden en verbonden waren in het bericht stond onder meer als reden genoemd. PADVINDERSORGANISTATIES ONTBONDEN. S'GRAVENHAGE 9 APRIL 1941 HET A.N.P. MELDT; KRACHTENS VERORDERING VAN DE RIJKSCOMMISARIS WERDEN DOOR DE VEILIGHEIDS POLITIE DE GEZAMELIJK PADVINDERSORGANISTATIES IN HET BEZETTE NEDERLANDSE GEBIED ONTBONDEN EN VERBODEN. DE NEDERLANDSE PADVINDERS, DIE EEN DEEL WAREN VAN DE INTERNATIONALE BOY-SCOUTS-BEWEGING EN CENTRAAL VANUIT HET INTERNATIONALE PADVINDERS BUREAU TE LONDEN GELEID WERDEN WAREN EEN ATIEF INSTRUMENT DER BRITSCHE CULTUREELE EN POLITIEKE PROGAGANDE. OOK NA DE BEZETTING WERD DEZE TEGEN DE BELANGEN VAN HET DUITSE RIJK GERICHTE WERKZAAMHEID VOORTGEZET. DAAR DE NEDERLANDSE PADVINDERS WIE LEIDING EENZIJDIG OP ENGELAND WAS INGESTELD, ONDANKS UITDRUKKELIJK VERBOD TALRIJK TOCHTEN EN VOORT BEREIDEND-MILITAIR-OEFENING EN HIELDEN ZIJN DE VAN HET STANDPUNT DER VERZETTEND MACHT NIET DUIDBARE PADVINDERSORGANISTATIES ONTBONDEN. DE GETEKENDE COMMISARIS SYSS INQUAERT. De topleiders en leiders van de vereninging de Nederlandse Padvinders, de katholieke verkenners en de Nederlandse padvinders gilde en enkele nog bestaande " vrijbuiters- organistaties " oa de vierkant en driehoek clubs werden van hunbed gelicht. Opgesloten en verhoord door de Gestapo en de Sicherheitsdienst. De nationale hoofdkwartieren werden verzegeld, Adminstratie, Archieven en andere zaken werden in beslag genomen, verwijderd en verbrand. Ook de Scout Shops en de Gilde winkels werden gesloten en alle goederen verwijderd en vernietigd. En enkele plaatsen werden manschappen van de marchaussee door de Sicherheitsdienst ingeschakeld. Deze wisten dit kort van te voren en daar er ook onder hen Padvinders of oude Padvinders waren haalden zij voor de officiele dag van inbeslagname, al een enkele Scout Shops leeg. Alles werd opgeslagen in de Marchaussekazerne (zie de Foto) en kwam bij de bevrijding weer beschikbaar Dit gebeurde in Breda. zo ja dat ik herkende het goed dat alle de verschillende spullen van de Scouting-adminstratie-archieven werden overgebracht in de kazerne van de Kon. Marchausse aan Dr Beatenbruglaan te Breda de vlakbij de groot Matsbosch. Ook de groephuizen werden verzegeld;. De meeste groepen hadden dit alles men of meer zeer aankomen en hadden hun tenten en andere materiaal verdeeld over de leden, zo dat deze het thuis konden bewaren. De gebouwtjes met wat er nog in lag, werden in beslag genomen en verzegeld en later met inhoud overgedragen aan N.J.S. of de Duitse Hitler Jugend. Die gooiden al niet bruikbare in het vuur en zo ging er veelbij en men keek er naar, was kwaad zo niet woedend maar machtloos. Hier en daar ging een groephuis plosteling in vlammen op. Desdanks bleven somminge Scouts ondergronds toch doorgaan met hun vereningingsverband. Het werk met de welpen en kabouters werd als zijde te gevaarlijk opgeven, doch de oudere verkenner en Padvinders bleven elkaar ontmoeten en bleven bijeenkomsten houden. zij het op beperkte schaal, meestal per patrouille of ronde bij iemand thuis. Het verboden uniform werd ter plekke uit de tassen gehaald en aangetrokken. Deze bijeenkomsten wed af en toe bezocht door een van de leiders en leidsters en zo hield men contact. In de zomer van 1941 waren eenzelfsdie op zomerkamp gingen, men verbleef in schuren van goedseillende boeren of zette de tentjes op een dichte bos. De nazi's zoveel de Duitse als de Nederlandse waren gewend aan het Fuhrerprinzip dwz bevelen kwamen van "boven" en de ondergeschikten diensten ze precies uit te voeren zonder daarbij na te denken of een mening te vormen. Toen de nazi's Scouting verboden en ontbonden waren zij van mening dat met het vewijderen van de structuur en de topleiding de beweging totaal in het niets zou oplossen. Men wist kennelijk niet dat Scouting juist was gebasseerd op het patrouillesysteem dat uitstekend kan werken zonder leiding van boven en daardoor bleef Scouting bestaan. En dit werd wel duidelijk toen in September 1944 van uit het zuiden van het land de bevrijding begon en toen overal waar de Duitsers verdreven werden en de bevrijders arriveerden Scouting en Guiding onmiddelijk weer herleefden en Padvinders en Padvindsters in uniform weer op straat verschenen en hun activiteiten hervatten. Mr Jo Cals (de later minister van onderwijs en minister president nemen de leiding in handen en ook het Nederlandse Padvinders Vereninging herrijst. Wanneer ook de rest van het land in 1945 bevrijd wordt, blijkt de Scouting beweging nog altijd springlevend, en onder de jeugd is grote animo voor de vereniging. Op 4 Juli 1945 wordt een vierde beweging opgericht de Nederlandse Gidsenbeweging (N.G.B.). Zo eindelijk de alle Padvinders hun uniformen weer op de straat verschijnen van hun de offertjes van onder de Duitse Bezittingen. Padvonders - Gidsen - Scouting - Overwinnen van hun hele leven. Oranje boven alles!!!! wordt vervolgd.
Rene van der Veen.

Rene van der Veen
12 jaar geleden

Lezers en Kijkers. zie de gekleurde Foto Robert Baden-Powell de oprichter van de verkenners. Hier schrijf ik het verhaal over het leven en zeer populair Robert Baden-Powell. Hij werd geboren In Londen op 22 Februari 1857 die de namen Robert Stephenson Smyth Baden - Powell als de zoon van de wiskunde proffesor en dominee Baden - Powell ( 22-8-1796 - 11-6-1860} en diens derde vrouw Henriette Grace Smyth Powell ( 3-9- 1824 - 13-10- 1914) Proffessor Powell Publiceerde over Wiskunde,Fyssica,Theologie en Filosole en vocht voor het principe dat wetenschappelijk vooruitgang, waaronder de Theorieen van Darwin, samen gaat met Christelijk Godsdienst. Geen verassing dus dat Robert Baden - Powell later zou schrijven dat hij zijn Scouting leven als waterscout begon. Zijn roepnaam was Stephe, wat hij veranderde in Robert, toen hij in 1937 geridderd werd. OP school is Baden - Powell een matige leerling en haalt daardoor het toegang examen voor de universteit van Oxford niet, hij wordt op 19 jarige leeftijd officier in het leger. Zijn gebrek van Wiskundig inzicht in het veld vooruit kan komen. Daarna volgen plaatsingen in Ghana ( West Afrika) waar hij dienst doet, Zijn waardigheden als " Verkenner " (Engels Scout) vallen zodanig op, en 43e leeftijd wordt bevorderd tot (toen de jongste) Generaal - Majoor. Daar in Zuid Afrika de Tweede Boerenoorlog heeft hij meegemaakt in 1899 en na de Boerenoorlog is Robert Baden - Powell in 1902 - 1903 verantwoordelijk voor de oprichting van de nieuwe Zuid-Afrikaanse Politie. Zijn Populairteit wordt niet door iedereen in het leger gewaardeerd, waardoor hij in 1903 wordt weggepromoveerd naar Engeland. Dan wordt Robert Baden - Powell peplaatst als de Inspecteur - Generaal van de Britse Cavalerie, met de speciale opdracht het ontwerperen van een nieuwe opleidingsysteem. Bij zijn terugkeer merkt hij dat door zijn populairteit het boekje " Adis To Scouting " dat hij geschreven had bestemd voor de verspreiders in het leger, gebruikt wordt door jongens in Engeland en opleidingsinstituten. ze hopen het bij duizenden en zij spelen een spel als ' B.P. Scouts ' In 1904 wordt Robert Baden - Powell benoemdt tot Luitenaat - Generaal. Zijn baan bevalt hem niet erg, want hij heeft er niet de opleiding voor en het betreft vooral kantoorwerk. Als Scouting onverwachts een nieuwe vereninging wordt, ziet hij hier een grote uitdaging. Koning Edward Zevende vraagt Robert Baden - Powell om zijn militaire loopbaan af te sluiten. omdat hij met Scouting meer voor zijn land kan betekenen. Het was tijdens deze periode dat Robert Baden - Powell zijn stetson hoed en halsdoek begon te dragen, wat later zijn belangerijkste kenmerk zou worden. In zuid Afrika krijgt Robert Baden -Powell veel brieven waarin jongens om advieste vragen, Als hij terugkomt in Engeland merkt hij hoe populair een kleine zakdoek is dat hij over militair verkennen heeft geschreven. Er word veel druk op hem geofend om van het verkennen een spel te maken en uiteindelijk publiceert hij dit in een boek " Scouting For Boys " (verkennen voor Jongens)
In 1929 wordt Robert Baden - Powell als Baron in de adelstand verheven. Hij kiest de naam " Baron Baden - Powell of Gilwell " Daarmee verbindt hij zijn naam aan de internationale tranningcentrum bij Londen. In ditzelfde jaar maken de Baden - Powell reizen naar India en Afrika.
In 1932 Komt Robert Baden - Powell weer naar Nederland, waar hij het nationale kamp in Wassenaar bezocht. Hij ontvangt voor zijn verdiensten in het kurhaus in Scheveningen het Grootkruis in orde van Oranje Nassau. Ook krijgt hij de wateler Peace Price, terwijl zijn echtgenote ondertussen onder andere Polen bezocht.
In 1933 publicceert hij zijn memorires onder de titel " Lessons of a Lifetime " In 1939 verlaten Lord en Lady Baden - Powell Engeland voorgoed om zich te vestigen in Nyeri Kenia. Robert Baden - Powell was een uitstekend illustrator en een goed schrijver in het leger verkocht hij verhalen en illustraties aan kranten. Hij schreef een groot aantal boeken, zowel over het leger en als over Scouting.
Robert Baden -Powell was zowel links - als rechtshandig, waardoor hij naar zijn eigen zeggen twee keer zo snel werkte hij beiden handen tegelijk tekende. Hij was een populair amateur - toneelspeler, vooral van vrolijke stukken, die in het leger werden opgevoerd om de verveling te verdrijven.
Op 8 Januari 1941 overleed Robert Baden - Powell in zijn woning ' Paxtu ' in Nyeri in Kenia op bijna 84 jarige leeftijd. Op zijn verzoek werd hij daar begraven, net buiten het Mt Kenia Natinal Park op de weg naar Treetops.
De Beroemde Lodge waar Prinses Elizabeth hoorde dat ze Koningin werd. In Londen werd in West Minster Abby een massaal bezochte Herdenkingsdienst gehouden in aanwezigheid waaronder anderen Koning Geroge Zesde, Minister-President Winston Churcill en ambassadeurs van vele landen waar Scouting en Guiding zijn gevestigd. Aan de Scouting - beweging laat hij zijn laatste boodschap na Peter (Zijn Zoon) Baden - Powell volgde zijn vader op als de tweede Baron Baden - Powell of Gilwell. Naast het Scouts en het gidsen logo zijn op het graf van Robert Baden -Powell en zijn vrouw ook twee concentrische cirkels te zien. Dit maakt deel uit van het door Scouts gebruikte sporen systeem om te navigeren. dit teken heeft als betekenis " einde van het spoor " in het Engels betekent dit spoor " Going home of I Have gone home " WAt vrij vertaald wilt zeggen " ik keer terug naar huis " of " ik ben naar huis teruggekeerd. Robert Baden - Powell Rust in Vrede. Wordt vervolgd. Rene van der Veen.

Rene van der Veen
12 jaar geleden

Lezers en Kijkers. Bovendien was zeer prachtige en mooie foto voor de eerste verkenners op ivd in rond van 50 jaar. Zo Frans van Rijn als de eerste verkenner die droeg een mooie uniform en padvinderhoed. Dank aan Mhr v Lierop de priesterleraar van ivd dat heeft voor de jongens als de verkenners opgericht. Mhr v Lierop als de aalmoezenier, Br Celestinus als de Hopman, Br Archangelo als de vaandrig en Br Theobertus als de groepleider. In de vrije dagen gingen ze naar de elders waar het goede plek daar kwamen kamperen. Daar deden ze de bouwen aan de bruggen, hutten enzv en in vrije tijden ginngen ze heerlijk zwemmen en s' avonds de bijeenkomst gingen op de gras zaten naar de kampvuur. het was heel geweldige mooie avontuur voor de verkenners. Vooral ook de boven zolder van de kleermakerij daar hebben de verkenners de hutten gebouwd met 4 groepwn zijn Duiven, Eekhoorns, Spechten en Vossen. en aan de muur zo heel prachtige de gekleurde afgeschilderde St Joris met het witte Paard dat heeft door Br Arno zelf geschilderd. Jammer nu was alles weggesloopt. Ik zal de foto van het afgebeeld geschilderde St Joris naar J Keizer sturen om hier te plaatsen. St Joris de patroon van de verkenners en buiten enkele groepen zoals de padvinders van als de patroon St Stanislas. De Scouting van de verkenners werd gehouden in St Michielsgestel in dit jaar 1938.waaronder de Prins Bernhard was daar aanwezig en ontmoet met de Directeur van ivd Mgr Hermus. In Breda deed ik In 1947 T/M 1950 in de weekavond met de verkenners heb samen gewerkt voor de zieken waar in de Kerk H. SacramentsKerk werden de ziekendagen gehouden. De Verkenners deden hun het werk voor de zieken mensen hun bedliggerg werden van thuis naar de kerk overgebracht en teruggebracht. dat leefden de verkenners hun groot naastenliefde voor de zieken, ouderen, gehandicapten enz. Hier vertel ik over de ontstaan van de Padvinders. Robert Baden Powell was geboren in Londen op 22 Februari 1857 en ging hij naar de universteit in Oxendorf en werd hij als de luitenaat in het Britse Legeren de grondlegger van Scouting. Hij diende van 1876 Tot 1910 in het Britse Leger in India en zuid Afrika. In 1899 tijdens de tweede boerenoorlog in Zuid Afrika verdedigde hij succusvol de stad Mafiking. Gebaseerd op zijn verkenners - ervaringen ontwierp Baden - Powell een nieuwe jeugdspel dat in 1908 uitkwam als boek " Scouting For Boye" Terwijl hij ditschreef testt hij zijn ideen en methodes tijdens een kamp op Browensa Island dat op 1 Augustus 1907 begon, en vandaag de dag wordt gezien als het begin Scouting. Daarna Baden-Powell Bracht zijn laatste jaar door in Nyeri Kenia werd hi op 8 Januari 1941 Stierf in zijn leeftijd van 84 jarige,
Nog verder de Padvinders was de verzamelnaam van alle leden van de Nederlandse openbare ScoutingOrganisatie voor de jongens en N.P.V. = Nederlandse Padvinders - N.P.O. = Nederlandse Padvinders Organistatie - N.P.B. = Nederlandse Padvinders Bond - C.P.O. = Christelijk Padvinders Organistatie, dat konden onder andere welpen,verkenners, voortrekkers, leiders bestuur zijn.
Herkomst in Nederland kwam in 1910 het boekje 'op Hollandsche jongens naar Buiten" geschreven door W.J.van Hoyteme uitgegeven door Nederlandse Bond voor Lichamelijk opvoeding (N.B.L.O.}. Dat wasNederlandse bewerking voor gymnastiekleraren van het boek "Scouting For Boys" van Robert Baden-Powell.
Nog heden ten dage in gebruik in Arnhem werd in 1911 de vereninging de Arnhemse Padverkenners opgericht door de van Hopman Blom.
In de oorlogsjaren op 2 April 1941 werd de padvindery door de Duitsers verboden. Vanaf dar moment kwam veel padvinders, die zich nu woudlopers noemden, nog wel bijeen, maar niet meer in uniform en niet meer in hun eigen clubhuis. In 1943 vielen de groepen uiteen, Enkelen werden als de werkkrachten in kampen ondergebracht, andere doken onder. In het laatste oorlogsjaren hielpen veel padvinders het verzet. Zij werkten als de boodschappen en koeriesdienst en helpen de binnenlandse strijdkrachten met de voedselvoorzieningen, ook werden zij ingeschakeld door de Jeugdhulpdienst in Juni 1945 kwamen de padvinders eindelijk weer normaal bijeen. zo ware gescheidenis van de verkenners van het afgelopen jaren. weest dankbaarheid aan de Verkenners.!!! Rene van der Veen.

Maak jouw eigen website met JouwWeb