111. Mr. van Uden
1
Zat achter de tafel te schrijven in zijn kamer boven in het hoofdgebouw van IvD.
2
3
Links: mr. van Uden, midden Piet van Zalm, rechts mr. van Eijndhoven
4
Toespraak van mr. van Uden
5
Typisch mr. van Uden, want hij was altijd vrolijk en vriendelijk tegen iedereen.
6
Ergens in buitenland met de dove meisjes.....
7
Mr. van Uden met de fiets op bezoek bij de kabouters...
8
doornemen met de zusters met agenda....
9
was hij natuurlijk populair bij Sinterklaas....
10
Zo keek hij altijd vrolijk en lachend....
11
Graf van mr. van Uden, geboren op 17 november 1912 en overleden op 25 september 2008 in Nijmegen.
De graf ligt achter ijzeren hek (tombe) en is nog te zien bij Parochie St. Gerlach in Houthem in Zuid Limburg.
Als hij nu leeft, zou hij op 17 november 100 jaar zijn!!!
In 1938 werd Van Uden gewijd tot priester en aangesteld als leraar op het Instituut voor Doven in Sint-Michielsgestel (Ndl). Hij werkte onder meer als adjunct-directeur voor onderwijs en opvoeding, en als hoofd van de reseaerchafdeling. Zo ontwikkelde hij een gespreksmethode ("Van hart tot hart") waarbij pratren centraal stond voor dove kinderen. Lichaamstaal tussen dove kinderen was toegestaan, maar het gebruik van gebarentaal was strikt verboden. Ook hometraining waarbij kinderen en ouders thuis door medewerkers van het instituut werden begeleid is door Van Uden bedacht en uitgewerkt. Het instituut van Sint-Michielsgestel nam hiermee jarenlang een vooruitstrevende positie in Europa in. Van Uden was een figuur waarnaar over de hele wereld geluisterd werd.
De lieve kleine priester heeft doofheid opgetild uit het obscurantisme en duizenden mensen een zinvol bestaan geschonken.
Bovenstaande tekst overgenomen en geschreven door Carlos Claes.
Reactie plaatsen
Reacties
Ja, Ik vind hem altijd vriendelijk, gezellig, enz...Ik was toen aanwezig naar de kerk/koffietafel geweest. Dat weet ik nog! Ik ben nooit vergeten van uden!
Diana en Carien
Gelukkig mogen de doven gebarentaal leren, leren praten en tegelijkertijd gebaren maken. Vind ik prima......
Jan Keizer
Hoi carientje,
Alles goed?? Oke, gebarentaal is eigenlijk een goede hulpmiddel voor doven of slechthorenden. Sommige doven hebben soms wel problemen met lange liplezn. Bijvoorbeeld: hun ogen worden echt moe van lange liplezen. Waar of niet? Want ik heb zelf ook meegemaakt.
Ik vind gebaren echt makkelijker dan lange liplezen.
Gr diana
Diana de Vries. Ik ben met je mee eens. Dan voel jij opgemak als jij maakt gebaren. En ook vind ik belangrijkste dat doven praten ook anders kum je niet met horende omgaan. Dus het is beter dat doven praten en ook als ie wilt gebaren. Dat klopt dat Meneer van uden is best vriendelijk en aardig. Ik herinner me dat hij liep altijd snel en ik moest vaak hem vam achter snel lopen..haha...
Carien
hallo Lezers,
Ik vind hem altijd vriendelijk en gezellig. Hij was vroeger nooit echt streng, maar toch wel cool. Maar hij was vroeger tegen gebaren. Heel jammer!
Ik zal je zeggen:
blinden hebben een blindenstok nodig. Verlammen hebben een rolstoel nodig.
Doven hebben gebaren echt nodig! Waar of niet??
Diana en willem
Jan Keizer, mijn hartelijke dank dat je heel vlug na mijn aanzoek foto's hebt geplaatst. Velen zullen daar ook blij mee zijn. Dr. A. van Uden was ook voor Piet Jakobs en ik de Nederlandse taal-leraar. Dat kwam omdat Mr. Bevers in in het jaar 1947 op zaterdag vrij had en wij kregen toen op de kamer van Dr. A. van Uden taalles. Was wel wat streng daarin, maar gelijk had hij wel. En ik ben nu nog dankbaar dat hij ons de Nederlandse taalles gaf. De broeders vonden het wel wat vreemd dat Dr. A. van Uden toen ook taalles gaf, want priesters moesten godsdienstles geven en Dr. A. van Uden was geen klasleraar. Frans